< مزامیر 89 >
قصیدۀ ایتانِ اِزراحی. ای خداوند، محبت تو را همواره خواهم ستود و با زبان خود پیوسته از وفاداری تو سخن خواهم گفت، | 1 |
Ein Lehrgedicht von Ethan, dem Esrahiten. Die Gnadenerweise des HERRN will ich allzeit besingen,
زیرا محبت تو همیشگی است و وفاداری تو چون آسمانها پایدار است. | 2 |
Denn du, Herr, hast verheißen: »Auf ewig soll der Gnadenbund aufgebaut sein« fest wie den Himmel hast du deine Treue gegründet –:
تو با خادم برگزیدهات داوود عهد بستهای و وعده کردهای که | 3 |
»Ich habe einen Bund geschlossen mit meinem Erwählten, habe David, meinem Knecht, geschworen:
تخت سلطنت او را تا ابد، نسل اندر نسل، پایدار خواهی داشت. | 4 |
›Deinem Geschlecht will ich ewige Dauer verleihen und aufbaun deinen Thron für alle Zeiten.‹« (SELA)
خداوندا، آسمانها از کارهای شگفتانگیز تو تعریف میکنند و امانت و وفاداری تو را میستایند. | 5 |
Da priesen die Himmel deine Wundertat, o HERR, dazu deine Treue in der Versammlung der Heiligen.
در آسمانها کیست که با تو، ای خداوند، برابری کند؟ در میان موجودات آسمانی چه کسی را میتوان به تو تشبیه کرد؟ | 6 |
Denn wer in der Wolkenhöhe kommt dem HERRN gleich, ist dem HERRN vergleichbar unter den Gottessöhnen,
تو در میان مقدّسین مورد ستایش هستی؛ آنان با ترس و احترام گرداگرد تو ایستادهاند. | 7 |
dem Gott, der gefürchtet ist im Kreise der Heiligen und furchtbar über alle um ihn her?
ای یهوه، خدای لشکرهای آسمان، کیست مانند تو؟ تو در قدرت و امانت بینظیری! | 8 |
HERR, du Gott der Heerscharen, wer ist dir gleich? Stark bist du, HERR, und deine Treue ist rings um dich her.
بر امواج دریاها مسلط هستی و طغیان آنها را آرام میگردانی. | 9 |
Du herrschest über das Ungestüm des Meeres: erheben sich seine Wogen – du besänftigst sie.
تو مصر را در هم کوبیدی و با دست توانای خود دشمنانت را تار و مار ساختی. | 10 |
Du hast Rahab zermalmt wie einen Durchbohrten, deine Feinde mit deinem starken Arm zerstreut.
آسمانها و زمین و هر آنچه در جهان است از آن تو میباشند؛ زیرا تو آنها را آفریدهای. | 11 |
Dein ist der Himmel, dein auch die Erde, der Erdkreis und seine Fülle – du hast sie gegründet;
شمال و جنوب را تو به وجود آوردهای. کوه تابور و حرمون، مظهر قدرت تو میباشند. | 12 |
Norden und Süden – du hast sie geschaffen, der Thabor und Hermon bejubeln deinen Namen.
دست تو بسیار تواناست. تو خدای متعال هستی. | 13 |
Du hast einen Arm voll Heldenkraft: stark ist deine Hand, deine Rechte hoch erhoben.
فرمانروایی تو بر اساس عدل و انصاف است. در تمام کارهایت محبت و وفاداری مشاهده میشود. | 14 |
Gerechtigkeit und Recht sind deines Thrones Stützen, Gnade und Treue gehen vor dir her.
خوشا به حال مردمی که میدانند چگونه تو را تحسین و تمجید کنند، زیرا آنها در نور حضورت راه خواهند رفت. | 15 |
Wohl dem Volk, das zu jubeln versteht, das, o HERR, im Licht deines Angesichts wandelt:
آنها تمام روز به نام تو شادی میکنند و به سبب عدالت تو سربلند میباشند. | 16 |
ob deinem Namen frohlocken sie allezeit, ob deiner Gerechtigkeit sind sie hochgemut.
تو به ما قدرت میبخشی و به لطف خویش ما را پیروز و سرافراز میگردانی. | 17 |
Denn du bist ihr Ruhm und ihre Stärke, und durch deine Gnade ragt hoch unser Horn;
ای خداوند، تو از ما حمایت کردی؛ ای خدای مقدّس اسرائیل، تو به ما پادشاه بخشیدی. | 18 |
denn dem HERRN gehört unser Schild und dem Heiligen Israels unser König.
در عالم رویا با نبی خود سخن گفتی و فرمودی: «در میان اسرائیل جوانی را برگزیدهام و او را سرافراز نمودهام تا پادشاه شود؛ | 19 |
Damals hast du in einem Gesicht zu deinem Frommen gesprochen: »Ich habe die Hilfe einem Helden übertragen, einen Auserwählten über das Volk erhöht:
او خدمتگزار من داوود است. من او را با روغن مقدّس مسح کردهام | 20 |
ich habe David als meinen Knecht gefunden, mit meinem heiligen Öl ihn gesalbt,
و او را پایدار و توانا خواهم ساخت. | 21 |
damit meine Hand beständig mit ihm sei und mein Arm ihm Stärke verleihe.
دشمنانش بر او پیروز نخواهند شد و آسیبی از مخالفانش به او نخواهد رسید. | 22 |
Kein Feind soll ihn überlisten und kein Ruchloser ihn überwältigen;
در برابر چشمان وی بدخواهانش را از بین خواهم برد و آنانی را که از او نفرت داشته باشند هلاک خواهم نمود. | 23 |
nein, seine Gegner will ich vor ihm zerschmettern, und die ihn hassen, will ich niederschlagen.
از وفاداری و محبت من برخوردار خواهد بود و من او را پیروز و سرافراز خواهم ساخت. | 24 |
Doch mit ihm soll meine Treue und Gnade sein, durch meinen Namen soll sein Horn hoch ragen;
قلمرو فرمانروایی او را از دریای بزرگ تا رود فرات وسعت خواهم بخشید. | 25 |
ich will das Meer unter seine Hand tun und seine Rechte auf die Ströme legen.
او مرا پدر خود و خدا و صخرهٔ نجات خویش خواهد خواند. | 26 |
Er soll zu mir rufen: ›Mein Vater bist du, mein Gott und der Fels meines Heils!‹
من نیز با او چون پسر ارشد خویش رفتار خواهم کرد و او را برتر از تمام پادشاهان جهان خواهم ساخت. | 27 |
So will auch ich ihn zum Erstgeborenen machen, zum höchsten unter den Königen der Erde.
محبت خود را هرگز از او دریغ نخواهم داشت، زیرا عهد من با او عهدی ابدی میباشد. | 28 |
Für immer will ich ihm meine Gnade bewahren, und mein Bund soll fest ihm bleiben;
نسل او را تا ابد باقی خواهم گذاشت و سلطنت او جاودانی خواهد بود. | 29 |
für immer will ich sein Geschlecht erhalten und seinen Thron, solange der Himmel steht.
«اما اگر فرزندانش از دستورهای من سرپیچی کنند و احکام مرا بشکنند، | 30 |
Wenn seine Söhne mein Gesetz verlassen und nicht in meinen Rechten wandeln,
اگر فرایض مرا زیر پا بگذارند، و احکام مرا نگاه ندارند، | 31 |
wenn sie meine Satzungen entweihen und meine Gebote nicht beachten:
آنگاه ایشان را تنبیه خواهم نمود. | 32 |
so werde ich zwar mit der Rute ihren Abfall strafen und ihre Übertretung mit Schlägen,
با این حال او را از محبت خود محروم نخواهم کرد و نسبت به قولی که دادهام، وفادار خواهم ماند. | 33 |
doch meine Gnade will ich ihm nicht entziehen und meine Treue nimmer verleugnen;
آری، عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را که گفتهام تغییر نخواهم داد. | 34 |
ich werde meinen Bund nicht entweihen und den Ausspruch meiner Lippen nicht ändern.
یک بار به داوود به نام مقدّس خود وعده دادم و هرگز آن را باطل نخواهم کرد | 35 |
Ein für allemal hab’ ich bei meiner Heiligkeit geschworen niemals werde ich David belügen –:
که نسل او تا ابد باقی خواهد ماند و سلطنت وی تا زمانی که خورشید بدرخشد دوام خواهد داشت | 36 |
›Sein Geschlecht soll ewig bestehn, sein Thron wie die Sonne vor mir,
و مانند ماه که شاهد باوفایی در آسمان است، پایدار خواهد بود.» | 37 |
wie der Mond soll für immer er bleiben‹: der Zeuge in Wolkenhöhen ist treu!« (SELA)
اما ای خداوند، تو بر پادشاه برگزیدهٔ خود غضبناکی و او را ترک کردهای. | 38 |
Und dennoch hast du verworfen und verstoßen, hast Zorn gegen deinen Gesalbten betätigt;
آیا عهد خود را با خدمتگزار خویش باطل نمودهای؟ تو تاج او را بر زمین انداختهای و آن را بیحرمت ساختهای! | 39 |
du hast den Bund mit deinem Knecht gebrochen, seine Krone entweiht und zu Boden geschleudert;
حصار شهر او را شکستهای و قلعههایش را خراب کردهای. | 40 |
all seine Mauern hast du eingerissen, seine festen Plätze in Trümmer gelegt.
هر که از راه میرسد اموال او را غارت میکند. او نزد همسایگان خود رسوا شده است. | 41 |
Es plündern ihn alle, die des Weges ziehen, seinen Nachbarn ist er zum Spott geworden.
دشمنانش را بر او پیروز ساختهای. | 42 |
Du hast den Arm seiner Dränger hoch erhoben und all seine Feinde mit Freude erfüllt;
شمشیر او را کند کردهای. در جنگ به او کمک نکردهای. | 43 |
auch hast du rückwärts gewandt sein scharfes Schwert und im Krieg ihn nicht aufrecht gehalten (siegreich erhalten);
تخت سلطنتش را واژگون ساخته، به شکوه و عظمتش خاتمه دادهای. | 44 |
du hast seinem Glanz ein Ende gemacht und seinen Thron zu Boden gestürzt;
پیری زودرس به سراغش فرستادهای و نزد همه رسوایش کردهای. | 45 |
du hast die Tage seiner Jugend verkürzt, hast ihn mit Schande bedeckt. (SELA)
ای خداوند، تا به کی روی خود را پنهان میکنی؟ آیا تا ابد خشم تو چون آتش افروخته خواهد بود؟ | 46 |
Bis wann, HERR, willst du dich ganz verbergen? Bis wann soll lodern wie Feuer dein Zorn?
به یاد آور که عمر انسان چقدر کوتاه است. تو همهٔ انسانها را فناپذیر آفریدهای. | 47 |
Bedenke, wie kurz meine Lebenszeit ist, wie vergänglich du alle Menschenkinder geschaffen!
کیست که بتواند نمیرد و تا ابد زنده بماند؟ (Sheol ) | 48 |
Wo ist ein Mensch, der leben bleibt und den Tod nicht sieht, seine Seele errettet vor des Totenreichs Macht? (Sheol )
ای خداوند، کجاست محبت نخستین تو؟ کجاست وعدهٔ محبت تو که در نهایتِ وفاداری به داوود دادی؟ | 49 |
Wo sind deine früheren Gnadenverheißungen, Allherr, die du David zugeschworen in deiner Treue?
ببین مردم چگونه مرا ملامت میکنند. بار ملامتهای آنها را بر دوش میکشم. | 50 |
Gedenke, Allherr, der Schmach deiner Knechte, daß ich tragen muß in meinem Busen den Hohn von all den vielen Völkern,
دشمنانت پادشاه برگزیدهات را ریشخند میکنند و هر جا پای مینهد به او توهین میکنند. | 51 |
womit deine Feinde, o HERR, geschmäht uns haben, womit geschmäht sie haben die Fußstapfen
شکر و سپاس بر نام خداوند تا ابد! آمین! آمین! | 52 |
Gepriesen sei der HERR in Ewigkeit! Amen, ja Amen!