< مزامیر 89 >

قصیدۀ ایتانِ اِزراحی. ای خداوند، محبت تو را همواره خواهم ستود و با زبان خود پیوسته از وفاداری تو سخن خواهم گفت، 1
A Maskil of Ethan the Ezrahite. I will sing evermore of the love of the Lord, proclaiming to all generations his faithfulness.
زیرا محبت تو همیشگی است و وفاداری تو چون آسمانها پایدار است. 2
For your love you did promise to build up forever, your faithfulness firm as the heavens themselves.
تو با خادم برگزیده‌ات داوود عهد بسته‌ای و وعده کرده‌ای که 3
“I have made with my chosen a covenant, and sworn to David my servant,
تخت سلطنت او را تا ابد، نسل اندر نسل، پایدار خواهی داشت. 4
to establish his seed forever, and to build up his throne to all ages.” (Selah)
خداوندا، آسمانها از کارهای شگفت‌انگیز تو تعریف می‌کنند و امانت و وفاداری تو را می‌ستایند. 5
Then the holy assembly in heaven praised your marvelous faithfulness, Lord.
در آسمانها کیست که با تو، ای خداوند، برابری کند؟ در میان موجودات آسمانی چه کسی را می‌توان به تو تشبیه کرد؟ 6
For who in the skies may compare with the Lord? Who is like the Lord among the gods?
تو در میان مقدّسین مورد ستایش هستی؛ آنان با ترس و احترام گرداگرد تو ایستاده‌اند. 7
A God to be feared in the holy assembly, awful and great above all who are round him.
ای یهوه، خدای لشکرهای آسمان، کیست مانند تو؟ تو در قدرت و امانت بی‌نظیری! 8
O Lord God of hosts, who is mighty as you? Your strength and faithfulness, Lord, surround you.
بر امواج دریاها مسلط هستی و طغیان آنها را آرام می‌گردانی. 9
You are the Lord of the raging sea: when its waves surge, it is you who still them.
تو مصر را در هم کوبیدی و با دست توانای خود دشمنانت را تار و مار ساختی. 10
It was you who did pierce and crush Rahab in pieces, and scatter your foes by your mighty arm.
آسمانها و زمین و هر آنچه در جهان است از آن تو می‌باشند؛ زیرا تو آنها را آفریده‌ای. 11
Yours are the heavens, yours also the earth, the world and its fulness, it’s you who did found them.
شمال و جنوب را تو به وجود آورده‌ای. کوه تابور و حرمون، مظهر قدرت تو می‌باشند. 12
The north and the south, it’s you have created them; Tabor and Hermon shout praise to your name.
دست تو بسیار تواناست. تو خدای متعال هستی. 13
You have an arm with the might of a hero; strong is your hand, high uplifted your right hand.
فرمانروایی تو بر اساس عدل و انصاف است. در تمام کارهایت محبت و وفاداری مشاهده می‌شود. 14
Justice and right are the base of your throne, kindness and faithfulness ever attend you.
خوشا به حال مردمی که می‌دانند چگونه تو را تحسین و تمجید کنند، زیرا آنها در نور حضورت راه خواهند رفت. 15
Happy the people who know the glad shout, who walk, O Lord, in the light of your face.
آنها تمام روز به نام تو شادی می‌کنند و به سبب عدالت تو سربلند می‌باشند. 16
They exult in your name all the day, and your righteousness they extol.
تو به ما قدرت می‌بخشی و به لطف خویش ما را پیروز و سرافراز می‌گردانی. 17
For you are our strength and our pride. Your favor will lift us to honor.
ای خداوند، تو از ما حمایت کردی؛ ای خدای مقدّس اسرائیل، تو به ما پادشاه بخشیدی. 18
For the holy Lord of Israel keeps our defender and king.
در عالم رویا با نبی خود سخن گفتی و فرمودی: «در میان اسرائیل جوانی را برگزیده‌ام و او را سرافراز نموده‌ام تا پادشاه شود؛ 19
In a vision of old you did speak in this way to the one whom you loved: “A crown I have set on the hero I chose to be over the people
او خدمتگزار من داوود است. من او را با روغن مقدّس مسح کرده‌ام 20
“I found my servant David, and anointed with holy oil.
و او را پایدار و توانا خواهم ساخت. 21
My hand will be with him forever, my arm will give him strength.
دشمنانش بر او پیروز نخواهند شد و آسیبی از مخالفانش به او نخواهد رسید. 22
“No enemy will dare to assail him, nor the wicked to oppress him;
در برابر چشمان وی بدخواهانش را از بین خواهم برد و آنانی را که از او نفرت داشته باشند هلاک خواهم نمود. 23
but his foes I will shatter before him, I will strike down those who hate him.
از وفاداری و محبت من برخوردار خواهد بود و من او را پیروز و سرافراز خواهم ساخت. 24
“My loyal love shall attend him, and I will lift him to honor.
قلمرو فرمانروایی او را از دریای بزرگ تا رود فرات وسعت خواهم بخشید. 25
I will set his hand on the sea, and his right hand on the rivers.
او مرا پدر خود و خدا و صخرهٔ نجات خویش خواهد خواند. 26
“As for him, he will call me ‘My father, my God, and my rock of salvation.’
من نیز با او چون پسر ارشد خویش رفتار خواهم کرد و او را برتر از تمام پادشاهان جهان خواهم ساخت. 27
And I will make him my firstborn, highest of kings on the earth.
محبت خود را هرگز از او دریغ نخواهم داشت، زیرا عهد من با او عهدی ابدی می‌باشد. 28
“My love will I keep for him ever, my covenant with him shall stand fast.
نسل او را تا ابد باقی خواهم گذاشت و سلطنت او جاودانی خواهد بود. 29
His line will I make everlasting, and his throne as the days of the heavens.
«اما اگر فرزندانش از دستورهای من سرپیچی کنند و احکام مرا بشکنند، 30
“If his children forsake my law, and walk not as I have ordained;
اگر فرایض مرا زیر پا بگذارند، و احکام مرا نگاه ندارند، 31
if they profane my statutes, and do not keep my commandments;
آنگاه ایشان را تنبیه خواهم نمود. 32
“I will punish their sin with the rod, their iniquity with scourges.
با این حال او را از محبت خود محروم نخواهم کرد و نسبت به قولی که داده‌ام، وفادار خواهم ماند. 33
But my love will I not take from him, nor will I belie my faithfulness.
آری، عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را که گفته‌ام تغییر نخواهم داد. 34
“I will not profane my covenant by changing the word that has passed my lips.
یک بار به داوود به نام مقدّس خود وعده دادم و هرگز آن را باطل نخواهم کرد 35
Once have I solemnly sworn and I would not lie to David,
که نسل او تا ابد باقی خواهد ماند و سلطنت وی تا زمانی که خورشید بدرخشد دوام خواهد داشت 36
“that his line should endure forever, and his throne as the sun before me,
و مانند ماه که شاهد باوفایی در آسمان است، پایدار خواهد بود.» 37
firm as the moon which for ever and ever is fixed in the sky.” (Selah)
اما ای خداوند، تو بر پادشاه برگزیدهٔ خود غضبناکی و او را ترک کرده‌ای. 38
But you have cast off in contempt, and been furious with your anointed.
آیا عهد خود را با خدمتگزار خویش باطل نموده‌ای؟ تو تاج او را بر زمین انداخته‌ای و آن را بی‌حرمت ساخته‌ای! 39
You have spurned the covenant with your servant, and his sacred crown dashed to the ground.
حصار شهر او را شکسته‌ای و قلعه‌هایش را خراب کرده‌ای. 40
You have broken down all his walls, and laid his bulwarks in ruins.
هر که از راه می‌رسد اموال او را غارت می‌کند. او نزد همسایگان خود رسوا شده است. 41
All who pass on their way despoil him, the scorn of his neighbors is he now.
دشمنانش را بر او پیروز ساخته‌ای. 42
You have given his foes the victory, and made all his enemies glad.
شمشیر او را کند کرده‌ای. در جنگ به او کمک نکرده‌ای. 43
You have turned back his sword from the foe, you did not lift him up in the battle.
تخت سلطنتش را واژگون ساخته، به شکوه و عظمتش خاتمه داده‌ای. 44
The sceptre you took from his hand, and his throne you did hurl to the ground.
پیری زودرس به سراغش فرستاده‌ای و نزد همه رسوایش کرده‌ای. 45
You have shortened the days of his youth, and covered him with shame. (Selah)
ای خداوند، تا به کی روی خود را پنهان می‌کنی؟ آیا تا ابد خشم تو چون آتش افروخته خواهد بود؟ 46
How long, Lord will you hide you forever? How long are the fires of your wrath to burn?
به یاد آور که عمر انسان چقدر کوتاه است. تو همهٔ انسانها را فناپذیر آفریده‌ای. 47
Remember, Lord, the shortness of life how fleeting you made all people.
کیست که بتواند نمیرد و تا ابد زنده بماند؟ (Sheol h7585) 48
Who can live without seeing death? Who can rescue their life from the clutch of Sheol? (Selah) (Sheol h7585)
ای خداوند، کجاست محبت نخستین تو؟ کجاست وعدهٔ محبت تو که در نهایتِ وفاداری به داوود دادی؟ 49
Where, Lord, is your kindness of old, which you in your faithfulness swore to David?
ببین مردم چگونه مرا ملامت می‌کنند. بار ملامتهای آنها را بر دوش می‌کشم. 50
Remember, O Lord, how your servants are mocked, how I bear in my heart the scorn of all nations
دشمنانت پادشاه برگزیده‌ات را ریشخند می‌کنند و هر جا پای می‌نهد به او توهین می‌کنند. 51
The scorn which your enemies hurl, O Lord, which they hurl at the footsteps of your anointed.
شکر و سپاس بر نام خداوند تا ابد! آمین! آمین! 52
Blest be the Lord, for ever and ever. Amen and Amen.

< مزامیر 89 >