مزامیر 89

1 قصیدۀ ایتانِ اِزراحی. ای خداوند، محبت تو را همواره خواهم ستود و با زبان خود پیوسته از وفاداری تو سخن خواهم گفت،

[A Psalm] of instruction for Aetham the Israelite. I will sing of your mercies, O Lord, for ever: I will declare your truth with my mouth to all generations.

2 زیرا محبت تو همیشگی است و وفاداری تو چون آسمانها پایدار است.

For you have said, Mercy shall be built up for ever: your truth shall be established in the heavens.

3 تو با خادم برگزیده‌ات داوود عهد بسته‌ای و وعده کرده‌ای که

I made a covenant with my chosen ones, I sware to David my servant.

4 تخت سلطنت او را تا ابد، نسل اندر نسل، پایدار خواهی داشت.

I will establish your seed for ever, and build up your throne to all generations. (Pause)

5 خداوندا، آسمانها از کارهای شگفت‌انگیز تو تعریف می‌کنند و امانت و وفاداری تو را می‌ستایند.

The heavens shall declare your wonders, O Lord; and your truth in the assembly of the saints.

6 در آسمانها کیست که با تو، ای خداوند، برابری کند؟ در میان موجودات آسمانی چه کسی را می‌توان به تو تشبیه کرد؟

For who in the heavens shall be compared to the Lord? and who shall be likened to the Lord among the sons of God?

7 تو در میان مقدّسین مورد ستایش هستی؛ آنان با ترس و احترام گرداگرد تو ایستاده‌اند.

God is glorified in the council of the saints; great and terrible toward all that are round about him.

8 ای یهوه، خدای لشکرهای آسمان، کیست مانند تو؟ تو در قدرت و امانت بی‌نظیری!

O Lord God of hosts, who is like to you? you are mighty, O Lord, and your truth is round about you.

9 بر امواج دریاها مسلط هستی و طغیان آنها را آرام می‌گردانی.

You rule the power of the sea; and you calm the tumult of its waves.

10 تو مصر را در هم کوبیدی و با دست توانای خود دشمنانت را تار و مار ساختی.

You has brought down the proud as one that is slain; and with the arm of your power you has scattered your enemies.

11 آسمانها و زمین و هر آنچه در جهان است از آن تو می‌باشند؛ زیرا تو آنها را آفریده‌ای.

The heavens are your, and the earth is your: you have founded the world, and the fullness of it.

12 شمال و جنوب را تو به وجود آورده‌ای. کوه تابور و حرمون، مظهر قدرت تو می‌باشند.

You have created the north and the west: Thabor and Hermon shall rejoice in your name.

13 دست تو بسیار تواناست. تو خدای متعال هستی.

Your is the mighty arm: let your hand be strengthened, let your right hand be exalted.

14 فرمانروایی تو بر اساس عدل و انصاف است. در تمام کارهایت محبت و وفاداری مشاهده می‌شود.

Justice and judgment are the establishment of your throne: mercy and truth shall go before your face.

15 خوشا به حال مردمی که می‌دانند چگونه تو را تحسین و تمجید کنند، زیرا آنها در نور حضورت راه خواهند رفت.

Blessed is the people that knows the joyful sound: they shall walk, O Lord, in the light of your countenance.

16 آنها تمام روز به نام تو شادی می‌کنند و به سبب عدالت تو سربلند می‌باشند.

And in your name shall they rejoice all the day: and in your righteousness shall they be exalted.

17 تو به ما قدرت می‌بخشی و به لطف خویش ما را پیروز و سرافراز می‌گردانی.

For you are the boast of their strength; and in your good pleasure shall our horn be exalted,

18 ای خداوند، تو از ما حمایت کردی؛ ای خدای مقدّس اسرائیل، تو به ما پادشاه بخشیدی.

for [our] help is of the Lord; and of the Holy One of Israel, our king.

19 در عالم رویا با نبی خود سخن گفتی و فرمودی: «در میان اسرائیل جوانی را برگزیده‌ام و او را سرافراز نموده‌ام تا پادشاه شود؛

Then you spoke in vision to your children, and said, I have laid help on a mighty one; I have exalted one chosen out of my people.

20 او خدمتگزار من داوود است. من او را با روغن مقدّس مسح کرده‌ام

I have found David my servant; I have anointed him by [my] holy mercy.

21 و او را پایدار و توانا خواهم ساخت.

For my hand shall support him; and mine arm shall strengthen him.

22 دشمنانش بر او پیروز نخواهند شد و آسیبی از مخالفانش به او نخواهد رسید.

The enemy shall have no advantage against him; and the son of transgression shall not hurt him again.

23 در برابر چشمان وی بدخواهانش را از بین خواهم برد و آنانی را که از او نفرت داشته باشند هلاک خواهم نمود.

And I will hew down his foes before him, and put to flight those that hate him.

24 از وفاداری و محبت من برخوردار خواهد بود و من او را پیروز و سرافراز خواهم ساخت.

But my truth and my mercy shall be with him; and in my name shall his horn be exalted.

25 قلمرو فرمانروایی او را از دریای بزرگ تا رود فرات وسعت خواهم بخشید.

And I will set his hand in the sea, and his right hand in the rivers.

26 او مرا پدر خود و خدا و صخرهٔ نجات خویش خواهد خواند.

He shall call upon me, [saying], You are my Father, my God, and the helper of my salvation.

27 من نیز با او چون پسر ارشد خویش رفتار خواهم کرد و او را برتر از تمام پادشاهان جهان خواهم ساخت.

And I will make him [my] firstborn, higher than the kings of the earth.

28 محبت خود را هرگز از او دریغ نخواهم داشت، زیرا عهد من با او عهدی ابدی می‌باشد.

I will keep my mercy for him for ever, and my covenant [shall be] firm with him.

29 نسل او را تا ابد باقی خواهم گذاشت و سلطنت او جاودانی خواهد بود.

And I will establish his seed for ever and ever, and his throne as the days of heaven.

30 «اما اگر فرزندانش از دستورهای من سرپیچی کنند و احکام مرا بشکنند،

If his children should forsake my law, and walk not in my judgments;

31 اگر فرایض مرا زیر پا بگذارند، و احکام مرا نگاه ندارند،

if they should profane my ordinances, and not keep my commandments;

32 آنگاه ایشان را تنبیه خواهم نمود.

I will visit their transgressions with a rod, and their sins with scourges.

33 با این حال او را از محبت خود محروم نخواهم کرد و نسبت به قولی که داده‌ام، وفادار خواهم ماند.

But my mercy I will not utterly remove from him, nor wrong my truth.

34 آری، عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را که گفته‌ام تغییر نخواهم داد.

Neither will I by any means profane my covenant; and I will not make void the things that proceed out of my lips.

35 یک بار به داوود به نام مقدّس خود وعده دادم و هرگز آن را باطل نخواهم کرد

Once have I sworn by my holiness, that I will not lie to David.

36 که نسل او تا ابد باقی خواهد ماند و سلطنت وی تا زمانی که خورشید بدرخشد دوام خواهد داشت

His see shall endure for ever, and his throne as the sun before me;

37 و مانند ماه که شاهد باوفایی در آسمان است، پایدار خواهد بود.»

and as the moon [that is] established for ever, and as the faithful witness in heaven. (Pause)

38 اما ای خداوند، تو بر پادشاه برگزیدهٔ خود غضبناکی و او را ترک کرده‌ای.

But you have cast off and set at nothing, you has rejected your anointed.

39 آیا عهد خود را با خدمتگزار خویش باطل نموده‌ای؟ تو تاج او را بر زمین انداخته‌ای و آن را بی‌حرمت ساخته‌ای!

You have overthrown the covenant of your servant; you has profaned his sanctuary, [casting it] to the ground.

40 حصار شهر او را شکسته‌ای و قلعه‌هایش را خراب کرده‌ای.

You have broken down all his hedges; you have made his strong holds a terror.

41 هر که از راه می‌رسد اموال او را غارت می‌کند. او نزد همسایگان خود رسوا شده است.

All that go by the way have spoiled him: he is become a reproach to his neighbors.

42 دشمنانش را بر او پیروز ساخته‌ای.

You have exalted the right hand of his enemies; you have made all his enemies to rejoice.

43 شمشیر او را کند کرده‌ای. در جنگ به او کمک نکرده‌ای.

You have turned back the help of his sword, and have not helped him in the battle.

44 تخت سلطنتش را واژگون ساخته، به شکوه و عظمتش خاتمه داده‌ای.

You have deprived him of glory: you have broken down his throne to the ground.

45 پیری زودرس به سراغش فرستاده‌ای و نزد همه رسوایش کرده‌ای.

You have shortened the days of his throne: you have poured shame upon him. (Pause)

46 ای خداوند، تا به کی روی خود را پنهان می‌کنی؟ آیا تا ابد خشم تو چون آتش افروخته خواهد بود؟

How long, O Lord, will you turn away, for ever? shall your anger flame out as fire?

47 به یاد آور که عمر انسان چقدر کوتاه است. تو همهٔ انسانها را فناپذیر آفریده‌ای.

Remember what my being is: for have you created all the sons of men in vain?

48 کیست که بتواند نمیرد و تا ابد زنده بماند؟ (Sheol h7585)

What man is there who shall live, and not see death? shall [any one] deliver his soul from the hand of Hades? (Pause) (Sheol h7585)

49 ای خداوند، کجاست محبت نخستین تو؟ کجاست وعدهٔ محبت تو که در نهایتِ وفاداری به داوود دادی؟

Where are your ancient mercies, O Lord, which you sware to David in your truth?

50 ببین مردم چگونه مرا ملامت می‌کنند. بار ملامتهای آنها را بر دوش می‌کشم.

Remember, O Lord, the reproach of your servants, which I have borne in my bosom, [even the reproach] of many nations;

51 دشمنانت پادشاه برگزیده‌ات را ریشخند می‌کنند و هر جا پای می‌نهد به او توهین می‌کنند.

wherewith your enemies have reviled, O Lord: wherewith they have reviled the recompense of your anointed.

52 شکر و سپاس بر نام خداوند تا ابد! آمین! آمین!

Blessed be the Lord for ever. So be it, so be it.