مزامیر 89

1 قصیدۀ ایتانِ اِزراحی. ای خداوند، محبت تو را همواره خواهم ستود و با زبان خود پیوسته از وفاداری تو سخن خواهم گفت،

Maschil of Ethan the Ezrahite. I will sing of the mercies of the LORD for ever: with my mouth will I make known thy faithfulness to all generations.

2 زیرا محبت تو همیشگی است و وفاداری تو چون آسمانها پایدار است.

For I have said, Mercy shall be built up for ever: thy faithfulness shalt thou establish in the very heavens.

3 تو با خادم برگزیده‌ات داوود عهد بسته‌ای و وعده کرده‌ای که

I have made a covenant with my chosen, I have sworn unto David my servant,

4 تخت سلطنت او را تا ابد، نسل اندر نسل، پایدار خواهی داشت.

Thy seed will I establish for ever, and build up thy throne to all generations. (Selah)

5 خداوندا، آسمانها از کارهای شگفت‌انگیز تو تعریف می‌کنند و امانت و وفاداری تو را می‌ستایند.

And the heavens shall praise thy wonders, O LORD: thy faithfulness also in the congregation of the saints.

6 در آسمانها کیست که با تو، ای خداوند، برابری کند؟ در میان موجودات آسمانی چه کسی را می‌توان به تو تشبیه کرد؟

For who in the heaven can be compared unto the LORD? [who] among the sons of the mighty can be likened unto the LORD?

7 تو در میان مقدّسین مورد ستایش هستی؛ آنان با ترس و احترام گرداگرد تو ایستاده‌اند.

God is greatly to be feared in the assembly of the saints, and to be had in reverence of all [them that are] about him.

8 ای یهوه، خدای لشکرهای آسمان، کیست مانند تو؟ تو در قدرت و امانت بی‌نظیری!

O LORD God of hosts, who [is] a strong LORD like unto thee? or to thy faithfulness round about thee?

9 بر امواج دریاها مسلط هستی و طغیان آنها را آرام می‌گردانی.

Thou rulest the raging of the sea: when the waves thereof arise, thou stillest them.

10 تو مصر را در هم کوبیدی و با دست توانای خود دشمنانت را تار و مار ساختی.

Thou hast broken Rahab in pieces, as one that is slain; thou hast scattered thine enemies with thy strong arm.

11 آسمانها و زمین و هر آنچه در جهان است از آن تو می‌باشند؛ زیرا تو آنها را آفریده‌ای.

The heavens [are] thine, the earth also [is] thine: [as for] the world and the fulness thereof, thou hast founded them.

12 شمال و جنوب را تو به وجود آورده‌ای. کوه تابور و حرمون، مظهر قدرت تو می‌باشند.

The north and the south thou hast created them: Tabor and Hermon shall rejoice in thy name.

13 دست تو بسیار تواناست. تو خدای متعال هستی.

Thou hast a mighty arm: strong is thy hand, [and] high is thy right hand.

14 فرمانروایی تو بر اساس عدل و انصاف است. در تمام کارهایت محبت و وفاداری مشاهده می‌شود.

Justice and judgment [are] the habitation of thy throne: mercy and truth shall go before thy face.

15 خوشا به حال مردمی که می‌دانند چگونه تو را تحسین و تمجید کنند، زیرا آنها در نور حضورت راه خواهند رفت.

Blessed [is] the people that know the joyful sound: they shall walk, O LORD, in the light of thy countenance.

16 آنها تمام روز به نام تو شادی می‌کنند و به سبب عدالت تو سربلند می‌باشند.

In thy name shall they rejoice all the day: and in thy righteousness shall they be exalted.

17 تو به ما قدرت می‌بخشی و به لطف خویش ما را پیروز و سرافراز می‌گردانی.

For thou [art] the glory of their strength: and in thy favour our horn shall be exalted.

18 ای خداوند، تو از ما حمایت کردی؛ ای خدای مقدّس اسرائیل، تو به ما پادشاه بخشیدی.

For the LORD [is] our defence; and the Holy One of Israel [is] our king.

19 در عالم رویا با نبی خود سخن گفتی و فرمودی: «در میان اسرائیل جوانی را برگزیده‌ام و او را سرافراز نموده‌ام تا پادشاه شود؛

Then thou spakest in vision to thy holy one, and saidst, I have laid help upon [one that is] mighty; I have exalted [one] chosen out of the people.

20 او خدمتگزار من داوود است. من او را با روغن مقدّس مسح کرده‌ام

I have found David my servant; with my holy oil have I anointed him:

21 و او را پایدار و توانا خواهم ساخت.

With whom my hand shall be established: mine arm also shall strengthen him.

22 دشمنانش بر او پیروز نخواهند شد و آسیبی از مخالفانش به او نخواهد رسید.

The enemy shall not exact upon him; nor the son of wickedness afflict him.

23 در برابر چشمان وی بدخواهانش را از بین خواهم برد و آنانی را که از او نفرت داشته باشند هلاک خواهم نمود.

And I will beat down his foes before his face, and plague them that hate him.

24 از وفاداری و محبت من برخوردار خواهد بود و من او را پیروز و سرافراز خواهم ساخت.

But my faithfulness and my mercy [shall be] with him: and in my name shall his horn be exalted.

25 قلمرو فرمانروایی او را از دریای بزرگ تا رود فرات وسعت خواهم بخشید.

I will set his hand also in the sea, and his right hand in the rivers.

26 او مرا پدر خود و خدا و صخرهٔ نجات خویش خواهد خواند.

He shall cry unto me, Thou [art] my father, my God, and the rock of my salvation.

27 من نیز با او چون پسر ارشد خویش رفتار خواهم کرد و او را برتر از تمام پادشاهان جهان خواهم ساخت.

Also I will make him [my] firstborn, higher than the kings of the earth.

28 محبت خود را هرگز از او دریغ نخواهم داشت، زیرا عهد من با او عهدی ابدی می‌باشد.

My mercy will I keep for him for evermore, and my covenant shall stand fast with him.

29 نسل او را تا ابد باقی خواهم گذاشت و سلطنت او جاودانی خواهد بود.

His seed also will I make [to endure] for ever, and his throne as the days of heaven.

30 «اما اگر فرزندانش از دستورهای من سرپیچی کنند و احکام مرا بشکنند،

If his children forsake my law, and walk not in my judgments;

31 اگر فرایض مرا زیر پا بگذارند، و احکام مرا نگاه ندارند،

If they break my statutes, and keep not my commandments;

32 آنگاه ایشان را تنبیه خواهم نمود.

Then will I visit their transgression with the rod, and their iniquity with stripes.

33 با این حال او را از محبت خود محروم نخواهم کرد و نسبت به قولی که داده‌ام، وفادار خواهم ماند.

Nevertheless my lovingkindness will I not utterly take from him, nor suffer my faithfulness to fail.

34 آری، عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را که گفته‌ام تغییر نخواهم داد.

My covenant will I not break, nor alter the thing that is gone out of my lips.

35 یک بار به داوود به نام مقدّس خود وعده دادم و هرگز آن را باطل نخواهم کرد

Once have I sworn by my holiness that I will not lie unto David.

36 که نسل او تا ابد باقی خواهد ماند و سلطنت وی تا زمانی که خورشید بدرخشد دوام خواهد داشت

His seed shall endure for ever, and his throne as the sun before me.

37 و مانند ماه که شاهد باوفایی در آسمان است، پایدار خواهد بود.»

It shall be established for ever as the moon, and [as] a faithful witness in heaven. (Selah)

38 اما ای خداوند، تو بر پادشاه برگزیدهٔ خود غضبناکی و او را ترک کرده‌ای.

But thou hast cast off and abhorred, thou hast been wroth with thine anointed.

39 آیا عهد خود را با خدمتگزار خویش باطل نموده‌ای؟ تو تاج او را بر زمین انداخته‌ای و آن را بی‌حرمت ساخته‌ای!

Thou hast made void the covenant of thy servant: thou hast profaned his crown [by casting it] to the ground.

40 حصار شهر او را شکسته‌ای و قلعه‌هایش را خراب کرده‌ای.

Thou hast broken down all his hedges; thou hast brought his strong holds to ruin.

41 هر که از راه می‌رسد اموال او را غارت می‌کند. او نزد همسایگان خود رسوا شده است.

All that pass by the way spoil him: he is a reproach to his neighbours.

42 دشمنانش را بر او پیروز ساخته‌ای.

Thou hast set up the right hand of his adversaries; thou hast made all his enemies to rejoice.

43 شمشیر او را کند کرده‌ای. در جنگ به او کمک نکرده‌ای.

Thou hast also turned the edge of his sword, and hast not made him to stand in the battle.

44 تخت سلطنتش را واژگون ساخته، به شکوه و عظمتش خاتمه داده‌ای.

Thou hast made his glory to cease, and cast his throne down to the ground.

45 پیری زودرس به سراغش فرستاده‌ای و نزد همه رسوایش کرده‌ای.

The days of his youth hast thou shortened: thou hast covered him with shame. (Selah)

46 ای خداوند، تا به کی روی خود را پنهان می‌کنی؟ آیا تا ابد خشم تو چون آتش افروخته خواهد بود؟

How long, LORD? wilt thou hide thyself for ever? shall thy wrath burn like fire?

47 به یاد آور که عمر انسان چقدر کوتاه است. تو همهٔ انسانها را فناپذیر آفریده‌ای.

Remember how short my time is: wherefore hast thou made all men in vain?

48 کیست که بتواند نمیرد و تا ابد زنده بماند؟ (Sheol h7585)

What man [is he that] liveth, and shall not see death? shall he deliver his soul from the hand of the grave? (Selah) (Sheol h7585)

49 ای خداوند، کجاست محبت نخستین تو؟ کجاست وعدهٔ محبت تو که در نهایتِ وفاداری به داوود دادی؟

Lord, where [are] thy former lovingkindnesses, [which] thou swarest unto David in thy truth?

50 ببین مردم چگونه مرا ملامت می‌کنند. بار ملامتهای آنها را بر دوش می‌کشم.

Remember, Lord, the reproach of thy servants; [how] I do bear in my bosom [the reproach of] all the mighty people;

51 دشمنانت پادشاه برگزیده‌ات را ریشخند می‌کنند و هر جا پای می‌نهد به او توهین می‌کنند.

Wherewith thine enemies have reproached, O LORD; wherewith they have reproached the footsteps of thine anointed.

52 شکر و سپاس بر نام خداوند تا ابد! آمین! آمین!

Blessed [be] the LORD for evermore. Amen, and Amen.