مزامیر 89

1 قصیدۀ ایتانِ اِزراحی. ای خداوند، محبت تو را همواره خواهم ستود و با زبان خود پیوسته از وفاداری تو سخن خواهم گفت،

Maschil of Ethan the Ezrahite. I will sing of the mercies of the LORD for ever; to all generations will I make known Thy faithfulness with my mouth.

2 زیرا محبت تو همیشگی است و وفاداری تو چون آسمانها پایدار است.

For I have said: 'For ever is mercy built; in the very heavens Thou dost establish Thy faithfulness.

3 تو با خادم برگزیده‌ات داوود عهد بسته‌ای و وعده کرده‌ای که

I have made a covenant with My chosen, I have sworn unto David My servant:

4 تخت سلطنت او را تا ابد، نسل اندر نسل، پایدار خواهی داشت.

For ever will I establish thy seed, and build up thy throne to all generations.' (Selah)

5 خداوندا، آسمانها از کارهای شگفت‌انگیز تو تعریف می‌کنند و امانت و وفاداری تو را می‌ستایند.

So shall the heavens praise Thy wonders, O LORD, Thy faithfulness also in the assembly of the holy ones.

6 در آسمانها کیست که با تو، ای خداوند، برابری کند؟ در میان موجودات آسمانی چه کسی را می‌توان به تو تشبیه کرد؟

For who in the skies can be compared unto the LORD, who among the sons of might can be likened unto the LORD,

7 تو در میان مقدّسین مورد ستایش هستی؛ آنان با ترس و احترام گرداگرد تو ایستاده‌اند.

A God dreaded in the great council of the holy ones, and feared of all them that are about Him?

8 ای یهوه، خدای لشکرهای آسمان، کیست مانند تو؟ تو در قدرت و امانت بی‌نظیری!

O LORD God of hosts, who is a mighty one, like unto Thee, O LORD? And Thy faithfulness is round about Thee.

9 بر امواج دریاها مسلط هستی و طغیان آنها را آرام می‌گردانی.

Thou rulest the proud swelling of the sea; when the waves thereof arise, Thou stillest them.

10 تو مصر را در هم کوبیدی و با دست توانای خود دشمنانت را تار و مار ساختی.

Thou didst crush Rahab, as one that is slain; Thou didst scatter Thine enemies with the arm of Thy strength.

11 آسمانها و زمین و هر آنچه در جهان است از آن تو می‌باشند؛ زیرا تو آنها را آفریده‌ای.

Thine are the heavens, Thine also the earth; the world and the fulness thereof, Thou hast founded them.

12 شمال و جنوب را تو به وجود آورده‌ای. کوه تابور و حرمون، مظهر قدرت تو می‌باشند.

The north and the south, Thou hast created them; Tabor and Hermon rejoice in Thy name.

13 دست تو بسیار تواناست. تو خدای متعال هستی.

Thine is an arm with might; strong is Thy hand, and exalted is Thy right hand.

14 فرمانروایی تو بر اساس عدل و انصاف است. در تمام کارهایت محبت و وفاداری مشاهده می‌شود.

Righteousness and justice are the foundation of Thy throne; mercy and truth go before Thee.

15 خوشا به حال مردمی که می‌دانند چگونه تو را تحسین و تمجید کنند، زیرا آنها در نور حضورت راه خواهند رفت.

Happy is the people that know the joyful shout; they walk, O LORD, in the light of Thy countenance.

16 آنها تمام روز به نام تو شادی می‌کنند و به سبب عدالت تو سربلند می‌باشند.

In Thy name do they rejoice all the day; and through Thy righteousness are they exalted.

17 تو به ما قدرت می‌بخشی و به لطف خویش ما را پیروز و سرافراز می‌گردانی.

For Thou art the glory of their strength; and in Thy favour our horn is exalted.

18 ای خداوند، تو از ما حمایت کردی؛ ای خدای مقدّس اسرائیل، تو به ما پادشاه بخشیدی.

For of the LORD is our shield; and the Holy One of Israel is our king.

19 در عالم رویا با نبی خود سخن گفتی و فرمودی: «در میان اسرائیل جوانی را برگزیده‌ام و او را سرافراز نموده‌ام تا پادشاه شود؛

Then Thou spokest in vision to Thy godly ones, and saidst: 'I have laid help upon one that is mighty; I have exalted one chosen out of the people.

20 او خدمتگزار من داوود است. من او را با روغن مقدّس مسح کرده‌ام

I have found David My servant; with My holy oil have I anointed him;

21 و او را پایدار و توانا خواهم ساخت.

With whom My hand shall be established; Mine arm also shall strengthen him.

22 دشمنانش بر او پیروز نخواهند شد و آسیبی از مخالفانش به او نخواهد رسید.

The enemy shall not exact from him; nor the son of wickedness afflict him.

23 در برابر چشمان وی بدخواهانش را از بین خواهم برد و آنانی را که از او نفرت داشته باشند هلاک خواهم نمود.

And I will beat to pieces his adversaries before him, and smite them that hate him.

24 از وفاداری و محبت من برخوردار خواهد بود و من او را پیروز و سرافراز خواهم ساخت.

But My faithfulness and My mercy shall be with him; and through My name shall his horn be exalted.

25 قلمرو فرمانروایی او را از دریای بزرگ تا رود فرات وسعت خواهم بخشید.

I will set his hand also on the sea, and his right hand on the rivers.

26 او مرا پدر خود و خدا و صخرهٔ نجات خویش خواهد خواند.

He shall call unto Me: Thou art my Father, my God, and the rock of my salvation.

27 من نیز با او چون پسر ارشد خویش رفتار خواهم کرد و او را برتر از تمام پادشاهان جهان خواهم ساخت.

I also will appoint him first-born, the highest of the kings of the earth.

28 محبت خود را هرگز از او دریغ نخواهم داشت، زیرا عهد من با او عهدی ابدی می‌باشد.

For ever will I keep for him My mercy, and My covenant shall stand fast with him.

29 نسل او را تا ابد باقی خواهم گذاشت و سلطنت او جاودانی خواهد بود.

His seed also will I make to endure for ever, and his throne as the days of heaven.

30 «اما اگر فرزندانش از دستورهای من سرپیچی کنند و احکام مرا بشکنند،

If his children forsake My law, and walk not in Mine ordinances;

31 اگر فرایض مرا زیر پا بگذارند، و احکام مرا نگاه ندارند،

If they profane My statutes, and keep not My commandments;

32 آنگاه ایشان را تنبیه خواهم نمود.

Then will I visit their transgression with the rod, and their iniquity with strokes.

33 با این حال او را از محبت خود محروم نخواهم کرد و نسبت به قولی که داده‌ام، وفادار خواهم ماند.

But My mercy will I not break off from him, nor will I be false to My faithfulness.

34 آری، عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را که گفته‌ام تغییر نخواهم داد.

My covenant will I not profane, nor alter that which is gone out of My lips.

35 یک بار به داوود به نام مقدّس خود وعده دادم و هرگز آن را باطل نخواهم کرد

Once have I sworn by My holiness: Surely I will not be false unto David;

36 که نسل او تا ابد باقی خواهد ماند و سلطنت وی تا زمانی که خورشید بدرخشد دوام خواهد داشت

His seed shall endure for ever, and his throne as the sun before Me.

37 و مانند ماه که شاهد باوفایی در آسمان است، پایدار خواهد بود.»

It shall be established for ever as the moon; and be stedfast as the witness in sky.' (Selah)

38 اما ای خداوند، تو بر پادشاه برگزیدهٔ خود غضبناکی و او را ترک کرده‌ای.

But Thou hast cast off and rejected, Thou hast been wroth with Thine anointed.

39 آیا عهد خود را با خدمتگزار خویش باطل نموده‌ای؟ تو تاج او را بر زمین انداخته‌ای و آن را بی‌حرمت ساخته‌ای!

Thou hast abhorred the covenant of Thy servant; Thou hast profaned his crown even to the ground.

40 حصار شهر او را شکسته‌ای و قلعه‌هایش را خراب کرده‌ای.

Thou hast broken down all his fences; Thou hast brought his strongholds to ruin.

41 هر که از راه می‌رسد اموال او را غارت می‌کند. او نزد همسایگان خود رسوا شده است.

All that pass by the way spoil him; he is become a taunt to his neighbours.

42 دشمنانش را بر او پیروز ساخته‌ای.

Thou hast exalted the right hand of his adversaries; Thou hast made all his enemies to rejoice.

43 شمشیر او را کند کرده‌ای. در جنگ به او کمک نکرده‌ای.

Yea, Thou turnest back the edge of his sword, and hast not made him to stand in the battle.

44 تخت سلطنتش را واژگون ساخته، به شکوه و عظمتش خاتمه داده‌ای.

Thou hast made his brightness to cease, and cast his throne down to the ground.

45 پیری زودرس به سراغش فرستاده‌ای و نزد همه رسوایش کرده‌ای.

The days of his youth hast Thou shortened; Thou hast covered him with shame. (Selah)

46 ای خداوند، تا به کی روی خود را پنهان می‌کنی؟ آیا تا ابد خشم تو چون آتش افروخته خواهد بود؟

How long, O LORD, wilt Thou hide Thyself for ever? How long shall Thy wrath burn like fire?

47 به یاد آور که عمر انسان چقدر کوتاه است. تو همهٔ انسانها را فناپذیر آفریده‌ای.

O remember how short my time is; for what vanity hast Thou created all the children of men!

48 کیست که بتواند نمیرد و تا ابد زنده بماند؟ (Sheol h7585)

What man is he that liveth and shall not see death, that shall deliver his soul from the power of the grave? (Selah) (Sheol h7585)

49 ای خداوند، کجاست محبت نخستین تو؟ کجاست وعدهٔ محبت تو که در نهایتِ وفاداری به داوود دادی؟

Where are Thy former mercies, O Lord, which Thou didst swear unto David in Thy faithfulness?

50 ببین مردم چگونه مرا ملامت می‌کنند. بار ملامتهای آنها را بر دوش می‌کشم.

Remember, Lord, the taunt of Thy servants; how I do bear in my bosom the taunt of so many peoples;

51 دشمنانت پادشاه برگزیده‌ات را ریشخند می‌کنند و هر جا پای می‌نهد به او توهین می‌کنند.

Wherewith Thine enemies have taunted, O LORD, wherewith they have taunted the footsteps of Thine anointed.

52 شکر و سپاس بر نام خداوند تا ابد! آمین! آمین!

Blessed be the LORD for evermore. Amen, and Amen.