< مزامیر 89 >

قصیدۀ ایتانِ اِزراحی. ای خداوند، محبت تو را همواره خواهم ستود و با زبان خود پیوسته از وفاداری تو سخن خواهم گفت، 1
En Maskil af Ezraiten Etan. Om HERRENS Naade vil jeg evigt synge, fra Slægt til Slægt med min Mund forkynde din Trofasthed.
زیرا محبت تو همیشگی است و وفاداری تو چون آسمانها پایدار است. 2
Thi du har sagt: »En evig Bygning er Naaden!« I Himlen har du grundfæstet din Trofasthed.
تو با خادم برگزیده‌ات داوود عهد بسته‌ای و وعده کرده‌ای که 3
Jeg slutted en Pagt med min udvalgte, tilsvor David, min Tjener:
تخت سلطنت او را تا ابد، نسل اندر نسل، پایدار خواهی داشت. 4
»Jeg lader din Sæd bestaa for evigt, jeg bygger din Trone fra Slægt til Slægt!« (Sela)
خداوندا، آسمانها از کارهای شگفت‌انگیز تو تعریف می‌کنند و امانت و وفاداری تو را می‌ستایند. 5
Og Himlen priser dit Under, HERRE, din Trofasthed i de Helliges Forsamling.
در آسمانها کیست که با تو، ای خداوند، برابری کند؟ در میان موجودات آسمانی چه کسی را می‌توان به تو تشبیه کرد؟ 6
Thi hvem i Sky er HERRENS Lige, hvo er som HERREN iblandt Guds Sønner?
تو در میان مقدّسین مورد ستایش هستی؛ آنان با ترس و احترام گرداگرد تو ایستاده‌اند. 7
En forfærdelig Gud i de Helliges Kreds, stor og frygtelig over alle omkring ham.
ای یهوه، خدای لشکرهای آسمان، کیست مانند تو؟ تو در قدرت و امانت بی‌نظیری! 8
HERRE, Hærskarers Gud, hvo er som du? HERRE, din Naade og Trofasthed omgiver dig.
بر امواج دریاها مسلط هستی و طغیان آنها را آرام می‌گردانی. 9
Du mestrer Havets Overmod; naar Bølgerne bruser, stiller du dem.
تو مصر را در هم کوبیدی و با دست توانای خود دشمنانت را تار و مار ساختی. 10
Du knuste Rahab som en fældet Kriger, splitted dine Fjender med vældig Arm.
آسمانها و زمین و هر آنچه در جهان است از آن تو می‌باشند؛ زیرا تو آنها را آفریده‌ای. 11
Din er Himlen, og din er Jorden, du grunded Jorderig med dets Fylde.
شمال و جنوب را تو به وجود آورده‌ای. کوه تابور و حرمون، مظهر قدرت تو می‌باشند. 12
Norden og Sønden skabte du, Tabor og Hermon jubler over dit Navn.
دست تو بسیار تواناست. تو خدای متعال هستی. 13
Du har en Arm med Vælde, din Haand er stærk, din højre løftet.
فرمانروایی تو بر اساس عدل و انصاف است. در تمام کارهایت محبت و وفاداری مشاهده می‌شود. 14
Retfærd og Ret er din Trones Grundvold, Naade og Sandhed staar for dit Aasyn.
خوشا به حال مردمی که می‌دانند چگونه تو را تحسین و تمجید کنند، زیرا آنها در نور حضورت راه خواهند رفت. 15
Saligt det Folk, der kender til Frydesang, vandrer, HERRE, i dit Aasyns Lys!
آنها تمام روز به نام تو شادی می‌کنند و به سبب عدالت تو سربلند می‌باشند. 16
De lovsynger Dagen igennem dit Navn, ophøjes ved din Retfærdighed.
تو به ما قدرت می‌بخشی و به لطف خویش ما را پیروز و سرافراز می‌گردانی. 17
Thi du er vor Styrkes Stolthed, du løfter vort Horn ved din Yndest;
ای خداوند، تو از ما حمایت کردی؛ ای خدای مقدّس اسرائیل، تو به ما پادشاه بخشیدی. 18
thi vort Skjold er hos HERREN, vor Konge er Israels Hellige!
در عالم رویا با نبی خود سخن گفتی و فرمودی: «در میان اسرائیل جوانی را برگزیده‌ام و او را سرافراز نموده‌ام تا پادشاه شود؛ 19
Du taled engang i et Syn til dine fromme: »Krone satte jeg paa en Helt, ophøjed en Yngling af Folket;
او خدمتگزار من داوود است. من او را با روغن مقدّس مسح کرده‌ام 20
jeg har fundet David, min Tjener, salvet ham med min hellige Olie;
و او را پایدار و توانا خواهم ساخت. 21
thi min Haand skal holde ham fast, og min Arm skal give ham Styrke.
دشمنانش بر او پیروز نخواهند شد و آسیبی از مخالفانش به او نخواهد رسید. 22
Ingen Fjende skal overvælde ham, ingen Nidding trykke ham ned;
در برابر چشمان وی بدخواهانش را از بین خواهم برد و آنانی را که از او نفرت داشته باشند هلاک خواهم نمود. 23
jeg knuser hans Fjender foran ham og nedstøder dem, der hader ham;
از وفاداری و محبت من برخوردار خواهد بود و من او را پیروز و سرافراز خواهم ساخت. 24
med ham skal min Trofasthed og Miskundhed være, hans Horn skal løfte sig ved mit Navn;
قلمرو فرمانروایی او را از دریای بزرگ تا رود فرات وسعت خواهم بخشید. 25
jeg lægger Havet under hans Haand og Strømmene under hans højre;
او مرا پدر خود و خدا و صخرهٔ نجات خویش خواهد خواند. 26
mig skal han kalde: min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.
من نیز با او چون پسر ارشد خویش رفتار خواهم کرد و او را برتر از تمام پادشاهان جهان خواهم ساخت. 27
Jeg gør ham til førstefødt, den største blandt Jordens Konger;
محبت خود را هرگز از او دریغ نخواهم داشت، زیرا عهد من با او عهدی ابدی می‌باشد. 28
jeg bevarer for evigt min Miskundhed mod ham, min Pagt skal holdes ham troligt;
نسل او را تا ابد باقی خواهم گذاشت و سلطنت او جاودانی خواهد بود. 29
jeg lader hans Æt bestaa for evigt, hans Trone, saa længe Himlen er til.
«اما اگر فرزندانش از دستورهای من سرپیچی کنند و احکام مرا بشکنند، 30
Hvis hans Sønner svigter min Lov og ikke følger mine Lovbud,
اگر فرایض مرا زیر پا بگذارند، و احکام مرا نگاه ندارند، 31
hvis de bryder min Vedtægt og ikke holder mit Bud,
آنگاه ایشان را تنبیه خواهم نمود. 32
da hjemsøger jeg deres Synd med Ris, deres Brøde med haarde Slag;
با این حال او را از محبت خود محروم نخواهم کرد و نسبت به قولی که داده‌ام، وفادار خواهم ماند. 33
men min Naade tager jeg ikke fra ham, min Trofasthed svigter jeg ikke;
آری، عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را که گفته‌ام تغییر نخواهم داد. 34
jeg bryder ikke min Pagt og ændrer ej mine Læbers Udsagn.
یک بار به داوود به نام مقدّس خود وعده دادم و هرگز آن را باطل نخواهم کرد 35
Ved min Hellighed svor jeg een Gang for alle — David sviger jeg ikke:
که نسل او تا ابد باقی خواهد ماند و سلطنت وی تا زمانی که خورشید بدرخشد دوام خواهد داشت 36
Hans Æt skal blive for evigt, hans Trone for mig som Solen,
و مانند ماه که شاهد باوفایی در آسمان است، پایدار خواهد بود.» 37
staa fast som Maanen for evigt, og Vidnet paa Himlen er sanddru.« (Sela)
اما ای خداوند، تو بر پادشاه برگزیدهٔ خود غضبناکی و او را ترک کرده‌ای. 38
Men du har forstødt og forkastet din Salvede og handlet i Vrede imod ham;
آیا عهد خود را با خدمتگزار خویش باطل نموده‌ای؟ تو تاج او را بر زمین انداخته‌ای و آن را بی‌حرمت ساخته‌ای! 39
Pagten med din Tjener har du brudt, vanæret hans Krone og traadt den i Støvet;
حصار شهر او را شکسته‌ای و قلعه‌هایش را خراب کرده‌ای. 40
du har nedbrudt alle hans Mure, i Grus har du lagt hans Fæstninger;
هر که از راه می‌رسد اموال او را غارت می‌کند. او نزد همسایگان خود رسوا شده است. 41
alle vejfarende plyndrer ham, sine Naboer blev han til Spot.
دشمنانش را بر او پیروز ساخته‌ای. 42
Du har løftet hans Uvenners højre og glædet alle hans Fjender;
شمشیر او را کند کرده‌ای. در جنگ به او کمک نکرده‌ای. 43
hans Sværd lod du vige for Fjenden, du holdt ham ej oppe i Kampen;
تخت سلطنتش را واژگون ساخته، به شکوه و عظمتش خاتمه داده‌ای. 44
du vristed ham Staven af Hænde og styrted hans Trone til Jorden,
پیری زودرس به سراغش فرستاده‌ای و نزد همه رسوایش کرده‌ای. 45
afkorted hans Ungdoms Dage og hylled ham ind i Skam. (Sela)
ای خداوند، تا به کی روی خود را پنهان می‌کنی؟ آیا تا ابد خشم تو چون آتش افروخته خواهد بود؟ 46
Hvor længe vil du skjule dig, HERRE, for evigt, hvor længe skal din Vrede lue som Ild?
به یاد آور که عمر انسان چقدر کوتاه است. تو همهٔ انسانها را فناپذیر آفریده‌ای. 47
Herre, kom i Hu, hvad Livet er, til hvilken Tomhed du skabte hvert Menneskebarn!
کیست که بتواند نمیرد و تا ابد زنده بماند؟ (Sheol h7585) 48
Hvo bliver i Live og skuer ej Død, hvo frelser sin Sjæl fra Dødsrigets Haand? (Sela) (Sheol h7585)
ای خداوند، کجاست محبت نخستین تو؟ کجاست وعدهٔ محبت تو که در نهایتِ وفاداری به داوود دادی؟ 49
Hvor er din fordums Naade, Herre, som du i Trofasthed tilsvor David?
ببین مردم چگونه مرا ملامت می‌کنند. بار ملامتهای آنها را بر دوش می‌کشم. 50
Kom, Herre, din Tjeners Skændsel i Hu, at jeg bærer Folkenes Spot i min Favn,
دشمنانت پادشاه برگزیده‌ات را ریشخند می‌کنند و هر جا پای می‌نهد به او توهین می‌کنند. 51
hvorledes dine Fjender haaner, HERRE, hvorledes de haaner din Salvedes Fodspor.
شکر و سپاس بر نام خداوند تا ابد! آمین! آمین! 52
Lovet være HERREN i Evighed, Amen, Amen!

< مزامیر 89 >