مزامیر 88
| برای رهبر سرایندگان: سرودی در مایۀ «مَحَلَت لِعَنوت». مزموری از پسران قورَح. قصیدۀ هیمانِ اِزراحی. ای خداوند، ای خدای نجات من، شب و روز در حضور تو گریه و زاری کرده‌ام. | 1 |
Ének. A Kóráh fiainak zsoltára. Az éneklőmesternek a Mahalath-lehannóthra. Az Ezrahita Hémán tanítása. Uram, szabadításomnak Istene! Nappal kiáltok, éjjelente előtted vagyok:
| دعای مرا بشنو و به ناله‌ام توجه فرما. | 2 |
Jusson elődbe imádságom, hajtsad füled az én kiáltozásomra!
| زندگی من پر از رنج و مصیبت است؛ جانم به لب رسیده است! (Sheol h7585) | 3 |
Mert betelt a lelkem nyomorúságokkal, és életem a Seolig jutott. (Sheol h7585)
| رمقی در من نمانده است؛ مانند مرده شده‌ام، | 4 |
Hasonlatossá lettem a sírba szállókhoz; olyan vagyok, mint az erejevesztett ember.
| مانند کشته‌ای که به قبر سپرده شده، مانند مرده‌ای که دیگر به یاد نخواهی آورد و لطف خود را شامل حالش نخواهی فرمود. | 5 |
A holtak közt van az én helyem, mint a megölteknek, a kik koporsóban feküsznek, a kikről többé nem emlékezel, mert elszakasztattak a te kezedtől.
| تو مرا به اعماق تاریکی انداخته‌ای | 6 |
Mély sírba vetettél be engem, sötétségbe, örvények közé.
| غضب تو بر من سنگینی می‌کند؛ طوفان خشم تو مرا در بر گرفته است. | 7 |
A te haragod reám nehezedett, és minden haboddal nyomtál engem. (Szela)
| آشنایانم را از من دور کرده‌ای و آنها را از من بیزار ساخته‌ای. چنان گرفتار شده‌ام که نمی‌توانم برای خلاصی خود چاره‌ای بیندیشم. | 8 |
Elszakasztottad ismerőseimet tőlem, útálattá tettél előttök engem; berekesztettem és ki nem jöhetek.
| چشمانم از شدت گریه ضعیف شده‌اند. ای خداوند، هر روز از تو درخواست کمک نموده و دست نیاز به سویت دراز می‌کنم تا بر من رحم کنی. | 9 |
Szemem megsenyvedett a nyomorúság miatt; kiáltalak téged Uram minden napon, hozzád terjengetem kezeimet.
| وقتی بمیرم، دیگر معجزات و کمک تو برایم چه فایده خواهد داشت؟ آنگاه دیگر چگونه می‌توانم تو را ستایش کنم؟ | 10 |
Avagy a holtakkal teszel-é csodát? Felkelnek-é vajjon az árnyak, hogy dicsérjenek téged? (Szela)
| مگر آنانی که در قبر هستند می‌توانند از محبت و وفاداری تو سخن بگویند؟ | 11 |
Beszélik-é a koporsóban a te kegyelmedet, hűségedet a pusztulás helyén?
| آیا معجزهٔ تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ آیا می‌توان در عالم خاموشی از وفاداری و عدالت تو سخن گفت؟ | 12 |
Megtudhatják-é a sötétségben a te csodáidat, és igazságodat a feledékenység földén?
| خداوندا، نزد تو فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم. هر روز صبح به پیشگاه تو دعا می‌کنم. | 13 |
De én hozzád rimánkodom, Uram, és jó reggel elédbe jut az én imádságom:
| چرا مرا ترک نموده و روی خود را از من برگردانیده‌ای؟ | 14 |
Miért vetsz el hát Uram engem, és rejted el orczádat én tőlem?
| از جوانی تاکنون، در رنج و خطر مرگ بوده‌ام و همیشه از جانب تو تنبیه شده‌ام. | 15 |
Nyomorult és holteleven vagyok ifjúságomtól kezdve; viselem a te rettentéseidet, roskadozom.
| خشم شدید تو مرا پریشان کرده و از ترس تو ناتوان شده‌ام. | 16 |
Általmentek rajtam a te búsulásaid; a te szorongatásaid elemésztettek engem.
| خشم تو و ترس از تو تمام روز چون سیل از هر سو مرا احاطه می‌کند. | 17 |
Körülvettek engem, mint a vizek egész napon; együttesen körülöveztek engem.
| دوستان و عزیزانم را از من دور کرده‌ای؛ تاریکی تنها مونس من است. | 18 |
Elszakasztottál tőlem barátot és rokont; ismerőseim a – setétség.
