مزامیر 88
| برای رهبر سرایندگان: سرودی در مایۀ «مَحَلَت لِعَنوت». مزموری از پسران قورَح. قصیدۀ هیمانِ اِزراحی. ای خداوند، ای خدای نجات من، شب و روز در حضور تو گریه و زاری کرده‌ام. | 1 |
Cantique. Psaume des fils de Koré. Au chef des chantres. Pour chanter sur la flûte. Cantique d’Héman, l’Ezrachite. Éternel, Dieu de mon salut! Je crie jour et nuit devant toi.
| دعای مرا بشنو و به ناله‌ام توجه فرما. | 2 |
Que ma prière parvienne en ta présence! Prête l’oreille à mes supplications!
| زندگی من پر از رنج و مصیبت است؛ جانم به لب رسیده است! (Sheol h7585) | 3 |
Car mon âme est rassasiée de maux, Et ma vie s’approche du séjour des morts. (Sheol h7585)
| رمقی در من نمانده است؛ مانند مرده شده‌ام، | 4 |
Je suis mis au rang de ceux qui descendent dans la fosse, Je suis comme un homme qui n’a plus de force.
| مانند کشته‌ای که به قبر سپرده شده، مانند مرده‌ای که دیگر به یاد نخواهی آورد و لطف خود را شامل حالش نخواهی فرمود. | 5 |
Je suis étendu parmi les morts, Semblable à ceux qui sont tués et couchés dans le sépulcre, A ceux dont tu n’as plus le souvenir, Et qui sont séparés de ta main.
| تو مرا به اعماق تاریکی انداخته‌ای | 6 |
Tu m’as jeté dans une fosse profonde, Dans les ténèbres, dans les abîmes.
| غضب تو بر من سنگینی می‌کند؛ طوفان خشم تو مرا در بر گرفته است. | 7 |
Ta fureur s’appesantit sur moi, Et tu m’accables de tous tes flots. (Pause)
| آشنایانم را از من دور کرده‌ای و آنها را از من بیزار ساخته‌ای. چنان گرفتار شده‌ام که نمی‌توانم برای خلاصی خود چاره‌ای بیندیشم. | 8 |
Tu as éloigné de moi mes amis, Tu m’as rendu pour eux un objet d’horreur; Je suis enfermé et je ne puis sortir.
| چشمانم از شدت گریه ضعیف شده‌اند. ای خداوند، هر روز از تو درخواست کمک نموده و دست نیاز به سویت دراز می‌کنم تا بر من رحم کنی. | 9 |
Mes yeux se consument dans la souffrance; Je t’invoque tous les jours, ô Éternel! J’étends vers toi les mains.
| وقتی بمیرم، دیگر معجزات و کمک تو برایم چه فایده خواهد داشت؟ آنگاه دیگر چگونه می‌توانم تو را ستایش کنم؟ | 10 |
Est-ce pour les morts que tu fais des miracles? Les morts se lèvent-ils pour te louer? (Pause)
| مگر آنانی که در قبر هستند می‌توانند از محبت و وفاداری تو سخن بگویند؟ | 11 |
Parle-t-on de ta bonté dans le sépulcre, De ta fidélité dans l’abîme?
| آیا معجزهٔ تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ آیا می‌توان در عالم خاموشی از وفاداری و عدالت تو سخن گفت؟ | 12 |
Tes prodiges sont-ils connus dans les ténèbres, Et ta justice dans la terre de l’oubli?
| خداوندا، نزد تو فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم. هر روز صبح به پیشگاه تو دعا می‌کنم. | 13 |
O Éternel! J’implore ton secours, Et le matin ma prière s’élève à toi.
| چرا مرا ترک نموده و روی خود را از من برگردانیده‌ای؟ | 14 |
Pourquoi, Éternel, repousses-tu mon âme? Pourquoi me caches-tu ta face?
| از جوانی تاکنون، در رنج و خطر مرگ بوده‌ام و همیشه از جانب تو تنبیه شده‌ام. | 15 |
Je suis malheureux et moribond dès ma jeunesse, Je suis chargé de tes terreurs, je suis troublé.
| خشم شدید تو مرا پریشان کرده و از ترس تو ناتوان شده‌ام. | 16 |
Tes fureurs passent sur moi, Tes terreurs m’anéantissent;
| خشم تو و ترس از تو تمام روز چون سیل از هر سو مرا احاطه می‌کند. | 17 |
Elles m’environnent tout le jour comme des eaux, Elles m’enveloppent toutes à la fois.
| دوستان و عزیزانم را از من دور کرده‌ای؛ تاریکی تنها مونس من است. | 18 |
Tu as éloigné de moi amis et compagnons; Mes intimes ont disparu.
