مزامیر 88

1 برای رهبر سرایندگان: سرودی در مایۀ «مَحَلَت لِعَنوت». مزموری از پسران قورَح. قصیدۀ هیمانِ اِزراحی. ای خداوند، ای خدای نجات من، شب و روز در حضور تو گریه و زاری کرده‌ام.

Píseň a žalm synů Chóre, přednímu zpěváku na machalat k zpívání, vyučující, složený od Hémana Ezrachitského. Hospodine, Bože spasení mého, ve dne i v noci k tobě volám.

2 دعای مرا بشنو و به ناله‌ام توجه فرما.

Vstupiž před oblíčej tvůj modlitba má, nakloň ucha svého k volání mému.

3 زندگی من پر از رنج و مصیبت است؛ جانم به لب رسیده است! (Sheol h7585)

Neboť jest naplněna trápeními duše má, a život můj až k hrobu se přiblížil. (Sheol h7585)

4 رمقی در من نمانده است؛ مانند مرده شده‌ام،

Počten jsem mezi ty, kteříž se dostávají do jámy; připodobněn jsem člověku beze vší síly.

5 مانند کشته‌ای که به قبر سپرده شده، مانند مرده‌ای که دیگر به یاد نخواهی آورد و لطف خود را شامل حالش نخواهی فرمود.

Mezi mrtvé jsem odložen, jako zmordovaní ležící v hrobě, na něž nezpomínáš více, kteříž od ruky tvé vyhlazeni jsou.

6 تو مرا به اعماق تاریکی انداخته‌ای

Spustils mne do jámy nejzpodnější, do nejtemnějšího a nejhlubšího místa.

7 غضب تو بر من سنگینی می‌کند؛ طوفان خشم تو مرا در بر گرفته است.

Dolehla na mne prchlivost tvá, a vším vlnobitím svým přikvačil jsi mne. (Sélah)

8 آشنایانم را از من دور کرده‌ای و آنها را از من بیزار ساخته‌ای. چنان گرفتار شده‌ام که نمی‌توانم برای خلاصی خود چاره‌ای بیندیشم.

Daleko jsi vzdálil mé známé ode mne, jimž jsi mne velice zošklivil, a tak jsem sevřín, že mi nelze nijakž vyjíti.

9 چشمانم از شدت گریه ضعیف شده‌اند. ای خداوند، هر روز از تو درخواست کمک نموده و دست نیاز به سویت دراز می‌کنم تا بر من رحم کنی.

Zrak můj hyne trápením; na každý den vzývám tě, Hospodine, ruce své před tebou rozprostíraje.

10 وقتی بمیرم، دیگر معجزات و کمک تو برایم چه فایده خواهد داشت؟ آنگاه دیگر چگونه می‌توانم تو را ستایش کنم؟

Zdali před mrtvými učiníš zázrak? Aneb vstanou-liž mrtví, aby tě oslavovali? (Sélah)

11 مگر آنانی که در قبر هستند می‌توانند از محبت و وفاداری تو سخن بگویند؟

I zdali bude ohlašováno v hrobě milosrdenství tvé, a pravda tvá v zahynutí?

12 آیا معجزهٔ تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ آیا می‌توان در عالم خاموشی از وفاداری و عدالت تو سخن گفت؟

Zdaliž v známost přichází ve tmách div tvůj, a spravedlnost tvá v zemi zapomenutí?

13 خداوندا، نزد تو فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم. هر روز صبح به پیشگاه تو دعا می‌کنم.

Já pak, Hospodine, k tobě volám, a každého jitra předchází tě modlitba má.

14 چرا مرا ترک نموده و روی خود را از من برگردانیده‌ای؟

Pročež, ó Hospodine, zamítáš mne, a tvář svou skrýváš přede mnou?

15 از جوانی تاکنون، در رنج و خطر مرگ بوده‌ام و همیشه از جانب تو تنبیه شده‌ام.

Ztrápený jsem, jako hned maje umříti od násilí; snáším hrůzy tvé, a děsím se.

16 خشم شدید تو مرا پریشان کرده و از ترس تو ناتوان شده‌ام.

Hněv tvůj přísný na mne se obořil, a hrůzy tvé krutě sevřely mne.

17 خشم تو و ترس از تو تمام روز چون سیل از هر سو مرا احاطه می‌کند.

Obkličují mne jako voda, na každý den obstupují mne hromadně.

18 دوستان و عزیزانم را از من دور کرده‌ای؛ تاریکی تنها مونس من است.

Vzdálil jsi ode mne přítele a tovaryše, a známým svým jsem ve tmě.