< مزامیر 87 >

مزمور پسران قورح. سرود. اورشلیم بر کوههای مقدّس بنا شده است. 1
(Af Koras Sønner. En Salme. En Sang.) Sin Stad, grundfæstet på hellige Bjerge, har Herren kær,
خداوند آن را بیش از سایر شهرهای اسرائیل دوست دارد. 2
Zions Porte fremfor alle Jakobs Boliger.
ای شهر خدا، چه سخنان پرشکوه دربارهٔ تو گفته می‌شود. 3
Der siges herlige Ting om dig, du Guds Stad. (Sela)
رَهَب و بابِل را جزو کسانی که مرا می‌شناسند خواهم شمرد، همچنین فلسطین و صور و حبشه را. همۀ آنها شهروندان اورشلیم خواهند شد! 4
Jeg nævner Rahab og Babel blandt dem, der kender HERREN, Filisterland, Tyrus og Kusj, en fødtes her, en anden der.
دربارهٔ اورشلیم خواهند گفت که تمام قومهای دنیا به آن تعلق دارند و اینکه خدای قادر متعال اورشلیم را قوی خواهد ساخت. 5
Men Zion kalder man Moder, der fødtes enhver, den Højeste holder det selv ved Magt.
هنگامی که خداوند اسامی قومها را ثبت نماید، همهٔ آنها را به اورشلیم نسبت خواهد داد. 6
HERREN tæller efter i Folkeslagenes Liste, en fødtes her, en anden der. (Sela)
آن قومها سرودخوانان و رقص‌کنان خواهند گفت: «اورشلیم سرچشمهٔ همهٔ برکات و خوشیهای ماست!» 7
Syngende og dansende siger de: "Alle mine Kilder er i dig!"

< مزامیر 87 >