< مزامیر 83 >

سرود. مزمور آساف. ای خدا، خاموش نباش! هنگامی که دعا می‌کنیم، ساکت و آرام ننشین. 1
Ein Lied, ein Psalm Asaphs. O Gott, halte dich nicht zurück,
ببین چگونه دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند به مخالفت و دشمنی برخاسته‌اند. 2
Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, tragen das Haupt hoch!
آنها بر ضد قوم خاص تو نقشه‌های پلید می‌کشند و برای کسانی که به تو پناه آورده‌اند، توطئه می‌چینند. 3
Gegen dein Volk ersinnen sie einen Anschlag und beraten sich gegen deine Schutzbefohlnen;
می‌گویند: «بیایید قوم اسرائیل را نابود کنیم تا نامش برای همیشه محو شود.» 4
sie sagen: »Kommt, wir wollen sie vertilgen als Volk: des Namens Israel soll man fürder nicht gedenken!«
همهٔ دشمنان با نقشهٔ نابودی ما موافقت نموده‌اند و بر ضد تو همدست شده‌اند: 5
Ja, sie haben einmütigen Sinns sich beraten, ein Bündnis gegen dich geschlossen:
ادومیان، اسماعیلیان، موآبیان، هاجریان، 6
die Zelte Edoms und der Ismaeliter, Moab und die Hagriter,
مردمان سرزمینهای جِبال، عمون، عمالیق، فلسطین و صور. 7
Gebal und Ammon und Amalek, das Philisterland samt den Bewohnern von Tyrus.
آشور نیز با آنها متحد شده و از عمون و موآب که از نسل لوط هستند حمایت می‌کند. 8
Auch Assur hat sich zu ihnen gesellt, es leiht den Nachkommen Lots seinen Arm. (SELA)
خداوندا، همان بلایی را که در درهٔ قیشون بر سر مدیان و سیسرا و یابین آوردی، بر سر این دشمنان نیز بیاور. 9
Verfahre mit ihnen wie einst mit Midian, wie mit Sisera, wie mit Jabin am Bache Kison,
همان‌گونه که مخالفان ما را در «عین دور» از بین بردی و جنازه‌هایشان در روی زمین ماند و کود زمین شد، این دشمنان متحد را نیز نابود کن. 10
die bei Endor den Untergang fanden, mit ihren Leibern das Erdreich düngten!
فرماندهان این دشمنان را به سرنوشت غراب و ذئب دچار ساز. همهٔ بزرگان آنان را مانند ذبح و صلمونع هلاک ساز 11
Mache sie, ihre Edlen, wie Oreb und Seeb, und wie Sebah und Zalmunna alle ihre Fürsten,
همان کسانی که قصد داشتند ملک خدا را تصاحب کنند. 12
die gesprochen hatten: »Wir wollen für uns erobern die Fluren Gottes!«
ای خدا، دشمنان ما را همچون کاه و غبار در برابر باد، پراکنده ساز. 13
Mein Gott, mache sie gleich dem verwehten Laub, wie Spreu vor dem Winde!
چنانکه آتش در جنگل و در کوهستان افروخته می‌شود و همه چیز را می‌سوزاند، 14
Wie Feuer, das den Wald verzehrt, wie Flammen, welche die Berge versengen:
همچنان، ای خدا، آنها را با تندباد غضب خود بران و با طوفان خشم خویش آنها را آشفته و پریشان کن. 15
so verfolge sie mit deinem Sturm und schrecke sie mit deiner Windsbraut!
خداوندا، آنها را چنان رسوا کن تا تسلیم تو شوند. 16
Laß Beschämung ihr Antlitz bedecken, auf daß sie nach deinem Namen fragen, o HERR!
آنها را در انجام نقشه‌هایشان با شکست مواجه ساز. بگذار در ننگ و رسوایی جان بسپارند 17
Laß sie beschämt und erschreckt sein für immer, in Schande geraten und vergehn!
و بدانند که تنها تو که نامت یهوه است، در سراسر جهان متعال هستی. 18
Sie müssen erkennen, daß du, dessen Name »HERR« ist, du allein der Höchste bist über die ganze Erde.

< مزامیر 83 >