< مزامیر 83 >

سرود. مزمور آساف. ای خدا، خاموش نباش! هنگامی که دعا می‌کنیم، ساکت و آرام ننشین. 1
A song. A Psalm of Asaph. O God, be not silent; be not speechless; be not still, O God.
ببین چگونه دشمنانت شورش می‌کنند و آنانی که از تو نفرت دارند به مخالفت و دشمنی برخاسته‌اند. 2
See how Your enemies rage, how Your foes have reared their heads.
آنها بر ضد قوم خاص تو نقشه‌های پلید می‌کشند و برای کسانی که به تو پناه آورده‌اند، توطئه می‌چینند. 3
With cunning they scheme against Your people and conspire against those You cherish,
می‌گویند: «بیایید قوم اسرائیل را نابود کنیم تا نامش برای همیشه محو شود.» 4
saying, “Come, let us erase them as a nation; may the name of Israel be remembered no more.”
همهٔ دشمنان با نقشهٔ نابودی ما موافقت نموده‌اند و بر ضد تو همدست شده‌اند: 5
For with one mind they plot together, they form an alliance against You—
ادومیان، اسماعیلیان، موآبیان، هاجریان، 6
the tents of Edom and the Ishmaelites, of Moab and the Hagrites,
مردمان سرزمینهای جِبال، عمون، عمالیق، فلسطین و صور. 7
of Gebal, Ammon, and Amalek, of Philistia with the people of Tyre.
آشور نیز با آنها متحد شده و از عمون و موآب که از نسل لوط هستند حمایت می‌کند. 8
Even Assyria has joined them, lending strength to the sons of Lot.
خداوندا، همان بلایی را که در درهٔ قیشون بر سر مدیان و سیسرا و یابین آوردی، بر سر این دشمنان نیز بیاور. 9
Do to them as You did to Midian, as to Sisera and Jabin at the River Kishon,
همان‌گونه که مخالفان ما را در «عین دور» از بین بردی و جنازه‌هایشان در روی زمین ماند و کود زمین شد، این دشمنان متحد را نیز نابود کن. 10
who perished at Endor and became like dung on the ground.
فرماندهان این دشمنان را به سرنوشت غراب و ذئب دچار ساز. همهٔ بزرگان آنان را مانند ذبح و صلمونع هلاک ساز 11
Make their nobles like Oreb and Zeeb, and all their princes like Zebah and Zalmunna,
همان کسانی که قصد داشتند ملک خدا را تصاحب کنند. 12
who said, “Let us possess for ourselves the pastures of God.”
ای خدا، دشمنان ما را همچون کاه و غبار در برابر باد، پراکنده ساز. 13
Make them like tumbleweed, O my God, like chaff before the wind.
چنانکه آتش در جنگل و در کوهستان افروخته می‌شود و همه چیز را می‌سوزاند، 14
As fire consumes a forest, as a flame sets the mountains ablaze,
همچنان، ای خدا، آنها را با تندباد غضب خود بران و با طوفان خشم خویش آنها را آشفته و پریشان کن. 15
so pursue them with Your tempest, and terrify them with Your storm.
خداوندا، آنها را چنان رسوا کن تا تسلیم تو شوند. 16
Cover their faces with shame, that they may seek Your name, O LORD.
آنها را در انجام نقشه‌هایشان با شکست مواجه ساز. بگذار در ننگ و رسوایی جان بسپارند 17
May they be ever ashamed and terrified; may they perish in disgrace.
و بدانند که تنها تو که نامت یهوه است، در سراسر جهان متعال هستی. 18
May they know that You alone, whose name is the LORD, are Most High over all the earth.

< مزامیر 83 >