< مزامیر 82 >

مزمور آساف. خدا در دادگاه آسمانی ایستاده است تا قضات را به پای میز محاکمه بکشاند. 1
Bog stoji v skupnosti mogočnih, sodi med bogovi.
او به قضات این جهان می‌گوید: «تا به کی با بی‌انصافی قضاوت خواهید کرد؟ تا به کی از مجرمین جانبداری خواهید نمود؟ 2
»Doklej boste nepravično sodili in sprejemali zunanjost zlobnih? (Sela)
از حقوق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید؛ به داد مظلومان و فقیران برسید. 3
Branite revne in osirotele, ravnajte pravično prizadetim in pomoči potrebnim.
ستمدیدگان و درماندگان را از چنگ ظالمان برهانید. 4
Osvobodite uboge in pomoči potrebne, odstranite jih iz roke zlobnih.«
«اما شما به حماقت رفتار می‌نمایید و در جهل و تاریکی زندگی می‌کنید، به همین جهت اساس اجتماع متزلزل است. 5
Ne vedo niti ne bodo razumeli, hodijo v temi. Vsi temelji zemlje so izven naravnega reda.
«گفتم:”شما خدایانید؛ همۀ شما فرزندان خدای متعال هستید. 6
Rekel sem: »Vi ste bogovi in vsi izmed vas ste otroci Najvišjega.
اما شما مانند هر انسان دیگر خواهید مرد و همچون سایر رهبران خواهید افتاد.“» 7
Vendar boste umrli kakor ljudje in padli kakor kdo izmed princev.«
ای خدا، برخیز و بر جهان داوری کن! زیرا تو همهٔ قومها را به تصرف در خواهی آورد. 8
Vstani, oh Bog, sodi zemljo, kajti ti boš podedoval vse narode.

< مزامیر 82 >