< مزامیر 82 >

مزمور آساف. خدا در دادگاه آسمانی ایستاده است تا قضات را به پای میز محاکمه بکشاند. 1
アテフのうた かみは神のつどひの中にたちたまふ 神はもろもろの神のなかに審判をなしたまふ
او به قضات این جهان می‌گوید: «تا به کی با بی‌انصافی قضاوت خواهید کرد؟ تا به کی از مجرمین جانبداری خواهید نمود؟ 2
なんぢらは正からざる審判をなし あしきものの身をかたよりみて幾何時をへんとするや (セラ)
از حقوق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید؛ به داد مظلومان و فقیران برسید. 3
よわきものと孤児とのためにさばき苦しむものと乏しきものとのために公平をほどこせ
ستمدیدگان و درماندگان را از چنگ ظالمان برهانید. 4
弱きものと貧しきものとをすくひ彼等をあしきものの手よりたすけいだせ
«اما شما به حماقت رفتار می‌نمایید و در جهل و تاریکی زندگی می‌کنید، به همین جهت اساس اجتماع متزلزل است. 5
かれらは知ることなく悟ることなくして暗中をゆきめぐりぬ 地のもろもろの基はうごきたり
«گفتم:”شما خدایانید؛ همۀ شما فرزندان خدای متعال هستید. 6
我いへらく なんぢらは神なりなんぢらはみな至上者の子なりと
اما شما مانند هر انسان دیگر خواهید مرد و همچون سایر رهبران خواهید افتاد.“» 7
然どなんぢらは人のごとくにもろもろの侯のなかの一人のごとく仆れん
ای خدا، برخیز و بر جهان داوری کن! زیرا تو همهٔ قومها را به تصرف در خواهی آورد. 8
神よおきて全地をさばきたまへ 汝もろもろの國を嗣たまふべければなり

< مزامیر 82 >