< مزامیر 82 >
مزمور آساف. خدا در دادگاه آسمانی ایستاده است تا قضات را به پای میز محاکمه بکشاند. | 1 |
— A Psalm of Asaph. God hath stood in the company of God, In the midst God doth judge.
او به قضات این جهان میگوید: «تا به کی با بیانصافی قضاوت خواهید کرد؟ تا به کی از مجرمین جانبداری خواهید نمود؟ | 2 |
Till when do ye judge perversely? And the face of the wicked lift up? (Selah)
از حقوق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید؛ به داد مظلومان و فقیران برسید. | 3 |
Judge ye the weak and fatherless, The afflicted and the poor declare righteous.
ستمدیدگان و درماندگان را از چنگ ظالمان برهانید. | 4 |
Let the weak and needy escape, From the hand of the wicked deliver them.
«اما شما به حماقت رفتار مینمایید و در جهل و تاریکی زندگی میکنید، به همین جهت اساس اجتماع متزلزل است. | 5 |
They knew not, nor do they understand, In darkness they walk habitually, Moved are all the foundations of earth.
«گفتم:”شما خدایانید؛ همۀ شما فرزندان خدای متعال هستید. | 6 |
I — I have said, 'Gods ye [are], And sons of the Most High — all of you,
اما شما مانند هر انسان دیگر خواهید مرد و همچون سایر رهبران خواهید افتاد.“» | 7 |
But as man ye die, and as one of the heads ye fall,
ای خدا، برخیز و بر جهان داوری کن! زیرا تو همهٔ قومها را به تصرف در خواهی آورد. | 8 |
Rise, O God, judge the earth, For Thou hast inheritance among all the nations!