< مزامیر 82 >
مزمور آساف. خدا در دادگاه آسمانی ایستاده است تا قضات را به پای میز محاکمه بکشاند. | 1 |
“A psalm of Asaph.” God standeth in God's assembly, He judgeth in the midst of the gods.
او به قضات این جهان میگوید: «تا به کی با بیانصافی قضاوت خواهید کرد؟ تا به کی از مجرمین جانبداری خواهید نمود؟ | 2 |
“How long will ye judge unjustly, And favor the cause of the wicked? (Pause)
از حقوق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید؛ به داد مظلومان و فقیران برسید. | 3 |
Defend the poor and the fatherless; Do justice to the wretched and the needy!
ستمدیدگان و درماندگان را از چنگ ظالمان برهانید. | 4 |
Deliver the poor and the destitute; Save them from the hand of the wicked!
«اما شما به حماقت رفتار مینمایید و در جهل و تاریکی زندگی میکنید، به همین جهت اساس اجتماع متزلزل است. | 5 |
They are without knowledge and without understanding; They walk in darkness: Therefore all the foundations of the land are shaken.
«گفتم:”شما خدایانید؛ همۀ شما فرزندان خدای متعال هستید. | 6 |
I have said, Ye are gods, And all of you children of the Most High;
اما شما مانند هر انسان دیگر خواهید مرد و همچون سایر رهبران خواهید افتاد.“» | 7 |
But ye shall die like men, And fall like the rest of the princes.”
ای خدا، برخیز و بر جهان داوری کن! زیرا تو همهٔ قومها را به تصرف در خواهی آورد. | 8 |
Arise, O God! judge the earth! For all the nations are thy possession.