مزامیر 82

1 مزمور آساف. خدا در دادگاه آسمانی ایستاده است تا قضات را به پای میز محاکمه بکشاند.

“A psalm of Assaph.” God standeth in the congregation of God, in the midst of judges doth he judge.

2 او به قضات این جهان می‌گوید: «تا به کی با بی‌انصافی قضاوت خواهید کرد؟ تا به کی از مجرمین جانبداری خواهید نمود؟

How long will ye judge unjustly, and treat with favor the face of the wicked? (Selah)

3 از حقوق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید؛ به داد مظلومان و فقیران برسید.

Judge uprightly the poor and fatherless: do justice to the afflicted and indigent.

4 ستمدیدگان و درماندگان را از چنگ ظالمان برهانید.

Release the poor and needy: deliver them out of the power of the wicked.

5 «اما شما به حماقت رفتار می‌نمایید و در جهل و تاریکی زندگی می‌کنید، به همین جهت اساس اجتماع متزلزل است.

They know not, nor will they understand; in darkness do they walk on: all the foundations of the earth are moved.

6 «گفتم:”شما خدایانید؛ همۀ شما فرزندان خدای متعال هستید.

I have indeed said, Ye are gods; and children of the most High are all of you.

7 اما شما مانند هر انسان دیگر خواهید مرد و همچون سایر رهبران خواهید افتاد.“»

But verily like men shall ye die, and like one of the princes shall ye fall.

8 ای خدا، برخیز و بر جهان داوری کن! زیرا تو همهٔ قومها را به تصرف در خواهی آورد.

Arise, O God, judge the earth; for thou wilt possess all the nations.