< مزامیر 82 >

مزمور آساف. خدا در دادگاه آسمانی ایستاده است تا قضات را به پای میز محاکمه بکشاند. 1
Elohim standeth in the congregation of El; he judgeth among the elohim.
او به قضات این جهان می‌گوید: «تا به کی با بی‌انصافی قضاوت خواهید کرد؟ تا به کی از مجرمین جانبداری خواهید نمود؟ 2
How long will ye judge unjustly, and accept the persons of the wicked? (Selah)
از حقوق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید؛ به داد مظلومان و فقیران برسید. 3
Defend the poor and fatherless: do justice to the afflicted and needy.
ستمدیدگان و درماندگان را از چنگ ظالمان برهانید. 4
Deliver the poor and needy: rid them out of the hand of the wicked.
«اما شما به حماقت رفتار می‌نمایید و در جهل و تاریکی زندگی می‌کنید، به همین جهت اساس اجتماع متزلزل است. 5
They know not, neither will they understand; they walk on in darkness: all the foundations of the earth are out of course.
«گفتم:”شما خدایانید؛ همۀ شما فرزندان خدای متعال هستید. 6
I have said, Ye are elohim; and all of you are children of the most High.
اما شما مانند هر انسان دیگر خواهید مرد و همچون سایر رهبران خواهید افتاد.“» 7
But ye shall die like men, and fall like one of the princes.
ای خدا، برخیز و بر جهان داوری کن! زیرا تو همهٔ قومها را به تصرف در خواهی آورد. 8
Arise, O Elohim, judge the earth: for thou shalt inherit all nations.

< مزامیر 82 >