< مزامیر 82 >
مزمور آساف. خدا در دادگاه آسمانی ایستاده است تا قضات را به پای میز محاکمه بکشاند. | 1 |
Een lied van Asaf. God staat op in de goddelijke raad, Houdt gericht te midden der goden!
او به قضات این جهان میگوید: «تا به کی با بیانصافی قضاوت خواهید کرد؟ تا به کی از مجرمین جانبداری خواهید نمود؟ | 2 |
Hoelang nog zult gij onrechtvaardige vonnissen vellen, En voor de bozen partij blijven trekken?
از حقوق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید؛ به داد مظلومان و فقیران برسید. | 3 |
Neemt het op voor zwakken en wezen, Geef den geringe en verdrukte zijn recht:
ستمدیدگان و درماندگان را از چنگ ظالمان برهانید. | 4 |
Redt den behoeftige en arme, En rukt ze uit de handen der bozen!
«اما شما به حماقت رفتار مینمایید و در جهل و تاریکی زندگی میکنید، به همین جهت اساس اجتماع متزلزل است. | 5 |
Maar ze hebben verstand noch begrip; ze tasten in duisternis rond, En brengen alle grondslagen der aarde aan het wankelen!
«گفتم:”شما خدایانید؛ همۀ شما فرزندان خدای متعال هستید. | 6 |
Ik had gezegd: Gij zijt goden, Zonen van den Allerhoogste, gij allen;
اما شما مانند هر انسان دیگر خواهید مرد و همچون سایر رهبران خواهید افتاد.“» | 7 |
Maar gij zult sterven als mensen, En als een der afgoden vallen!
ای خدا، برخیز و بر جهان داوری کن! زیرا تو همهٔ قومها را به تصرف در خواهی آورد. | 8 |
Sta op, o God, en richt de aarde; Want alle volkeren behoren U toe!