< مزامیر 82 >

مزمور آساف. خدا در دادگاه آسمانی ایستاده است تا قضات را به پای میز محاکمه بکشاند. 1
Een lied van Asaf. God staat op in de goddelijke raad, Houdt gericht te midden der goden!
او به قضات این جهان می‌گوید: «تا به کی با بی‌انصافی قضاوت خواهید کرد؟ تا به کی از مجرمین جانبداری خواهید نمود؟ 2
Hoelang nog zult gij onrechtvaardige vonnissen vellen, En voor de bozen partij blijven trekken?
از حقوق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید؛ به داد مظلومان و فقیران برسید. 3
Neemt het op voor zwakken en wezen, Geef den geringe en verdrukte zijn recht:
ستمدیدگان و درماندگان را از چنگ ظالمان برهانید. 4
Redt den behoeftige en arme, En rukt ze uit de handen der bozen!
«اما شما به حماقت رفتار می‌نمایید و در جهل و تاریکی زندگی می‌کنید، به همین جهت اساس اجتماع متزلزل است. 5
Maar ze hebben verstand noch begrip; ze tasten in duisternis rond, En brengen alle grondslagen der aarde aan het wankelen!
«گفتم:”شما خدایانید؛ همۀ شما فرزندان خدای متعال هستید. 6
Ik had gezegd: Gij zijt goden, Zonen van den Allerhoogste, gij allen;
اما شما مانند هر انسان دیگر خواهید مرد و همچون سایر رهبران خواهید افتاد.“» 7
Maar gij zult sterven als mensen, En als een der afgoden vallen!
ای خدا، برخیز و بر جهان داوری کن! زیرا تو همهٔ قومها را به تصرف در خواهی آورد. 8
Sta op, o God, en richt de aarde; Want alle volkeren behoren U toe!

< مزامیر 82 >