< مزامیر 82 >

مزمور آساف. خدا در دادگاه آسمانی ایستاده است تا قضات را به پای میز محاکمه بکشاند. 1
Gud staar i Guds Menighed; han dømmer midt iblandt Guder.
او به قضات این جهان می‌گوید: «تا به کی با بی‌انصافی قضاوت خواهید کرد؟ تا به کی از مجرمین جانبداری خواهید نمود؟ 2
Hvor længe ville I dømme Uret og anse de ugudeliges Personer? (Sela)
از حقوق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید؛ به داد مظلومان و فقیران برسید. 3
Skaffer den ringe og den faderløse Ret; hjælper den elendige og den arme til Retfærdighed!
ستمدیدگان و درماندگان را از چنگ ظالمان برهانید. 4
Redder den ringe og den fattige; udfrier ham af de ugudeliges Haand!
«اما شما به حماقت رفتار می‌نمایید و در جهل و تاریکی زندگی می‌کنید، به همین جهت اساس اجتماع متزلزل است. 5
De skønne ikke og forstaa ikke, de vandre i Mørke; alle Jordens Grundpiller ryste.
«گفتم:”شما خدایانید؛ همۀ شما فرزندان خدای متعال هستید. 6
Jeg har sagt: I ere Guder, og I ere alle den Højestes Sønner.
اما شما مانند هر انسان دیگر خواهید مرد و همچون سایر رهبران خواهید افتاد.“» 7
Men I skulle dø som Mennesker, og som en af Fyrsterne skulle I falde.
ای خدا، برخیز و بر جهان داوری کن! زیرا تو همهٔ قومها را به تصرف در خواهی آورد. 8
Gud! gør dig rede, døm Jorden; thi du skal tage Arv iblandt alle Hedninger.

< مزامیر 82 >