< مزامیر 82 >

مزمور آساف. خدا در دادگاه آسمانی ایستاده است تا قضات را به پای میز محاکمه بکشاند. 1
Ang salmo ni Asaf. Nagbarog ang Dios sa balaang panagtigom; sa taliwala sa mga dios naghatag siya ug paghukom.
او به قضات این جهان می‌گوید: «تا به کی با بی‌انصافی قضاوت خواهید کرد؟ تا به کی از مجرمین جانبداری خواهید نمود؟ 2
Hangtod kanus-a ka mohukom nga dili makataronganon ug magpakita ug pagdapig sa mga daotan? (Selah)
از حقوق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید؛ به داد مظلومان و فقیران برسید. 3
Panalipdi ang mga kabos ug ang mga walay amahan; atimana ang katungod sa mga gisakit ug sa mga nagkalisod.
ستمدیدگان و درماندگان را از چنگ ظالمان برهانید. 4
Luwasa ang mga kabos ug ang mga nagkinahanglan; kuhaa (sila) gikan sa kamot sa mga daotan.
«اما شما به حماقت رفتار می‌نمایید و در جهل و تاریکی زندگی می‌کنید، به همین جهت اساس اجتماع متزلزل است. 5
Wala (sila) mahibalo ni makasabot; naglatagaw (sila) diha sa kangitngit; ang tanan nga patukoranan sa kalibotan napukan.
«گفتم:”شما خدایانید؛ همۀ شما فرزندان خدای متعال هستید. 6
Miingon ako, “Mga dios kamo, ug kamong tanan mga anak sa Labing Halangdon.
اما شما مانند هر انسان دیگر خواهید مرد و همچون سایر رهبران خواهید افتاد.“» 7
Apan mamatay kamo sama sa mga kalalakin-an ug mangahulog sama niadtong mga prinsipe.”
ای خدا، برخیز و بر جهان داوری کن! زیرا تو همهٔ قومها را به تصرف در خواهی آورد. 8
Tindog, O Dios, hukmi ang kalibotan, tungod kay aduna kay panulundon sa tanang kanasoran.

< مزامیر 82 >