مزامیر 81

1 برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید!

Auf der Gittith, vorzusingen, Asaphs. Singet fröhlich Gott, der unsre Stärke ist; jauchzt dem Gott Jakobs!

2 با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید.

Hebet an mit Psalmen und gebet her die Pauken, liebliche Harfen mit Psalter!

3 شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام.

Blaset im Neumond die Posaune, in unserm Fest der Laubhütten!

4 زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب.

Denn solches ist die Weise in Israel und ein Recht des Gottes Jakobs.

5 او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت:

Solche hat er zum Zeugnis gesetzt unter Joseph, da sie aus Ägyptenland zogen und fremde Sprache gehört hatten,

6 «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم.

da ich ihre Schulter von der Last entledigt hatte und ihre Hände der Körbe los wurden.

7 وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم.

Da du mich in der Not anriefst, half ich dir aus; ich erhörte dich, da dich das Wetter überfiel, und versuchte dich am Haderwasser. (Sela)

8 «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده!

Höre, mein Volk, ich will unter dir zeugen; Israel, du sollst mich hören,

9 هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی.

daß unter dir kein anderer Gott sei und du keinen fremden Gott anbetest.

10 من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت.

Ich bin der HERR, dein Gott, der dich aus Ägyptenland geführt hat: Tue deinen Mund weit auf, laß mich ihn füllen!

11 «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند.

Aber mein Volk gehorcht nicht meiner Stimme, und Israel will mich nicht.

12 پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند.

So habe ich sie gelassen in ihres Herzens Dünkel, daß sie wandeln nach ihrem Rat.

13 «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند.

Wollte mein Volk mir gehorsam sein und Israel auf meinem Wege gehen,

14 آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛

so wollte ich ihre Feinde bald dämpfen und meine Hand über ihre Widersacher wenden,

15 کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛

und denen, die den HERRN hassen, müßte es wider sie fehlen; ihre Zeit aber würde ewiglich währen,

16 و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.»

und ich würde sie mit dem besten Weizen speisen und mit Honig aus dem Felsen sättigen.