< مزامیر 81 >

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید! 1
Auf der Githith vorzusingen: Assaph. Singet fröhlich Gott, der unsere Stärke ist; jauchzet dem Gott Jakobs!
با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید. 2
Nehmet die Psalmen und gebet her die Pauken, liebliche Harfen mit Psalter.
شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام. 3
Blaset im Neumonden die Posaunen, in unserm Fest der Laubrüste.
زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب. 4
Denn solches ist eine Weise in Israel und ein Recht des Gottes Jakobs.
او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت: 5
Solches hat er zum Zeugnis gesetzt unter Joseph, da sie aus Ägyptenland zogen, und fremde Sprache gehöret hatten,
«بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم. 6
da ich ihre Schulter von der Last entlediget hatte, und ihre Hände der Töpfe los wurden.
وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم. 7
Da du mich in der Not anriefest, half ich dir aus; und erhörete dich, da dich das Wetter überfiel, und versuchte dich am Haderwasser. (Sela)
«ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده! 8
Höre, mein Volk, ich will unter dir zeugen; Israel, du sollst mich hören,
هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی. 9
daß unter dir kein anderer Gott sei, und du keinen fremden Gott anbetest.
من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت. 10
Ich bin der HERR, dein Gott, der dich aus Ägyptenland geführet hat. Tue deinen Mund weit auf, laß mich ihn füllen!
«اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند. 11
Aber mein Volk gehorcht nicht meiner Stimme, und Israel will mein nicht.
پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند. 12
So hab ich sie gelassen in ihres Herzens Dünkel, daß sie wandeln nach ihrem Rat.
«اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند. 13
Wollte mein Volk mir gehorsam sein und Israel auf meinem Wege gehen,
آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛ 14
so wollte ich ihre Feinde bald dämpfen und meine Hand über ihre Widerwärtigen wenden;
کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛ 15
und die den HERRN hassen, müßten an ihm fehlen; ihre Zeit aber würde ewiglich währen.
و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.» 16

< مزامیر 81 >