مزامیر 81
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید! | 1 |
Dem Sangmeister, auf der Gittit. Von Asaf.
| با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید. | 2 |
(Der levitische Sängerchor: ) / Laßt Jubel erschallen Elohim, unserm Hort, / Jauchzet dem Gotte Jakobs!
| شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام. | 3 |
Stimmt an Gesang, laßt tönen die Pauke, / Die liebliche Zither und Harfe!
| زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب. | 4 |
Blaset am Neumond das Widderhorn, / Beim Vollmond, für unsern Feiertag!
| او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت: | 5 |
Denn so ist es Satzung für Israel, / Eine Vorschrift des Gottes Jakobs.
| «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم. | 6 |
Als Gebot hat er's für Josef bestimmt, / Da er auszog wider Ägyptenland. / (Eine Einzelstimme: ) / Eine Sprache, mir fremd, vernehm ich:
| وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم. | 7 |
"Seinen Nacken hab ich von der Bürde befreit, / Seine Hände wurden des Lastkorbs ledig.
| «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده! | 8 |
Du riefst in der Not, ich riß dich heraus, / Erhörte dich aus Gewittergewölk, / Prüfte dich an Meribas Wassern. (Sela)
| هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی. | 9 |
Höre, mein Volk, ich will dich warnen! / Israel, möchtest du mir gehorchen!
| من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت. | 10 |
Nicht sei unter dir ein fremder Gott; / Bete nicht an einen Gott des Auslands!
| «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند. | 11 |
Ich, Jahwe, bin dein Gott, / Der dich geführt aus Ägyptenland: / Tu deinen Mund weit auf, / Damit ich ihn fülle!
| پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند. | 12 |
Aber mein Volk gehorchte mir nicht, / Israel war mir nicht zu Willen.
| «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند. | 13 |
Da stieß ich sie weg, weil ihr Herz so verstockt, / Daß sie folgten den eignen Gedanken.
| آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛ | 14 |
O daß doch mein Volk mir gehorchte, / Daß Israel ginge auf meinen Wegen!
| کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛ | 15 |
Wie leicht könnt ich da ihre Feinde beugen, / Meine Hand gegen ihre Dränger kehren.
| و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.» | 16 |
Ihnen müßten schmeicheln, die Jahwe hassen, / Und ewig würde währen ihr Glück. Mit dem besten Weizen würd ich sie speisen, / Mit Honig aus Felsen dich sättigen."
