مزامیر 81

1 برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید!

For the leader. On the gittith. Of Asaph. Sing aloud to God our strength, shout for joy to the God of Jacob.

2 با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید.

Raise a song, sound the timbrel, sweet lyre and harp.

3 شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام.

On the new moon blow the horn, at the full moon, the day of our festival.

4 زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب.

For this is a statute for Israel, a ruling of the God of Jacob,

5 او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت:

a witness he set up in Joseph, when he marched against Egypt’s land, where he heard an unknown voice say:

6 «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم.

‘I removed from your shoulder the burden, and freed your hands from the basket.

7 وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم.

At your call of distress I delivered you, from the thundercloud I answered you. At Meribah’s waters I tested you. (Selah)

8 «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده!

‘Listen, my people, to my warning, O Israel, if you would but listen!

9 هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی.

There must not be a strange god among you, you must bow to no foreign god.

10 من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت.

I am the Lord your God who brought you up out of Egypt. Open your mouth, that I fill it.

11 «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند.

‘But my people did not listen to my voice, Israel would have none of me.

12 پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند.

So to their own hard hearts I left them, to follow their own devices.

13 «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند.

O that my people would listen, that Israel would walk in my ways.

14 آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛

Soon would I humble their enemies, and turn my hand on their foes.

15 کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛

Those who hate the Lord would cringe before him in everlasting terror.

16 و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.»

But you would I feed with the richest wheat, and with honey from the rock to your heart’s desire.’