مزامیر 81
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید! | 1 |
TO THE OVERSEER. ON THE GITTITH. BY ASAPH. Cry aloud to God our strength, Shout to the God of Jacob.
| با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید. | 2 |
Lift up a song, and give out a timbrel, A pleasant harp with stringed instrument.
| شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام. | 3 |
Blow a horn in the month, In the new moon, at the day of our festival,
| زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب. | 4 |
For it [is] a statute to Israel, An ordinance of the God of Jacob.
| او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت: | 5 |
He has placed it—a testimony on Joseph, In his going forth over the land of Egypt. A lip, I have not known—I hear.
| «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم. | 6 |
I turned aside his shoulder from the burden, His hands pass over from the basket.
| وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم. | 7 |
In distress you have called and I deliver you, I answer you in the secret place of thunder, I try you by the waters of Meribah. (Selah)
| «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده! | 8 |
Hear, O My people, and I testify to you, O Israel, if you listen to me:
| هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی. | 9 |
There is not in you a strange god, And you do not bow yourself to a strange god.
| من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت. | 10 |
I [am] your God YHWH, Who brings you up out of the land of Egypt. Enlarge your mouth, and I fill it.
| «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند. | 11 |
But My people did not listen to My voice, And Israel has not consented to Me.
| پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند. | 12 |
And I send them away in the enmity of their heart, They walk in their own counsels.
| «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند. | 13 |
O that My people were listening to Me, Israel would walk in My ways.
| آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛ | 14 |
As a little thing I cause their enemies to bow, And I turn back My hand against their adversaries,
| کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛ | 15 |
Those hating YHWH should have feigned [obedience] to Him, And their time would last for all time.
| و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.» | 16 |
He causes him to eat of the fat of wheat, And I satisfy you [with] honey from a rock!
