< مزامیر 81 >
برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید! | 1 |
Unto the end. For the wine and oil presses. A Psalm of Asaph himself. Exult before God our helper. Sing joyfully to the God of Jacob.
با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید. | 2 |
Take up a psalm, and bring forth the timbrel: a pleasing Psalter with stringed instruments.
شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام. | 3 |
Sound the trumpet at the new moon, on the noteworthy day of your solemnity,
زیرا این فریضهای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب. | 4 |
for it is a precept in Israel and a judgment for the God of Jacob.
او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنیاسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که میگفت: | 5 |
He set it as a testimony with Joseph, when he went out of the land of Egypt. He heard a tongue that he did not know.
«بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم. | 6 |
He turned the burdens away from his back. His hands had been a slave to baskets.
وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمههای”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم. | 7 |
You called upon me in tribulation, and I freed you. I heard you within the hidden tempest. I tested you with waters of contradiction.
«ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار میکنم! ای اسرائیل، به من گوش بده! | 8 |
My people, listen and I will call you to testify. If, O Israel, you will pay heed to me,
هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی. | 9 |
then there will be no new god among you, nor will you adore a foreign god.
من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت. | 10 |
For I am the Lord your God, who led you out of the land of Egypt. Widen your mouth, and I will fill it.
«اما بنیاسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند. | 11 |
But my people did not hear my voice, and Israel was not attentive to me.
پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند. | 12 |
And so, I sent them away, according to the desires of their heart. They will go forth according to their own inventions.
«اما ای کاش به من گوش میدادند و مطابق دستورهای من زندگی میکردند. | 13 |
If my people had heard me, if Israel had walked in my ways,
آنگاه بهزودی دشمنانشان را شکست میدادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب میساختم؛ | 14 |
I would have humbled their enemies, as if it were nothing, and I would have sent my hand upon those who troubled them.
کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک میافتادند و گرفتار عذاب ابدی میشدند؛ | 15 |
The enemies of the Lord have lied to him, and their time will come, in every age.
و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل میپروراندم.» | 16 |
And he fed them from the fat of the grain, and he saturated them with honey from the rock.