مزامیر 81

1 برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید!

For the end, a Psalm for Asaph, concerning the wine presses. Rejoice you in God our helper; shout aloud to the God of Jacob.

2 با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید.

Take a psalm, and produce the timbrel, the pleasant lute with the harp.

3 شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام.

Blow the trumpet at the new moon, in the glorious day of your feast.

4 زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب.

For [this] is an ordinance for Israel, and a statute of the God of Jacob.

5 او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت:

He made it [to be] a testimony in Joseph, when he came forth out of the land of Egypt: he heard a language which he understood not.

6 «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم.

He removed his back from burdens: his hands slaved in making the baskets.

7 وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم.

You did call upon me in trouble, and I delivered you; I heard you in the secret place of the storm: I proved you at the water of Strife. (Pause)

8 «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده!

Hear, my people, and I will speak to you, O Israel; and I will testify to you: if you will listen to me;

9 هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی.

there shall be no new god in you; neither shall you worship a strange god.

10 من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت.

For I am the Lord your God, that brought you out of the land of Egypt: open your mouth wide, and I will fill it.

11 «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند.

But my people listened not to my voice; and Israel gave no heed to me.

12 پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند.

So I let them go after the ways of their own hearts: they will go on in their own ways.

13 «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند.

If my people had listened to me, if Israel had walked in my ways,

14 آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛

I should have put down their enemies very quickly, and should have laid my hand upon those that afflicted them.

15 کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛

The Lord's enemies [should have] lied to him: but their time shall be for ever.

16 و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.»

And he fed them with the fat of wheat; and satisfied them with honey out of the rock.