مزامیر 81
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید! | 1 |
(Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.) Jubler for Gud, vor Styrke, råb af fryd for Jakobs Gud,
| با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید. | 2 |
istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;
| شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام. | 3 |
stød i Hornet på Nymånedagen, ved Fuldmåneskin på vor Højtidsdag!
| زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب. | 4 |
Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;
| او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت: | 5 |
han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.
| «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم. | 6 |
"Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.
| وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم. | 7 |
I Nøden råbte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)
| «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده! | 8 |
Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!
| هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی. | 9 |
En fremmed Gud må ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!
| من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت. | 10 |
Jeg, HERREN, jeg er din Gud! som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!
| «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند. | 11 |
Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.
| پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند. | 12 |
Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Råd.
| «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند. | 13 |
Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gå mine Veje!
| آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛ | 14 |
Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Hånd mod deres Uvenner!
| کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛ | 15 |
Deres Avindsmænd skulde falde og gå til Grunde for evigt;
| و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.» | 16 |
jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!"
