مزامیر 81
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید! | 1 |
Til Sangmesteren; til Githith; af Asaf.
| با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید. | 2 |
Synger med Fryd for Gud, vor Styrke, raaber med Glæde for Jakobs Gud!
| شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام. | 3 |
Istemmer Lovsang, og giver Trommen, den liflige Harpe med Psalteren hid!
| زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب. | 4 |
Blæser i Trompeten ved Nymaane, ved Fuldmaane, til vor Højtidsdag!
| او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت: | 5 |
Thi den er en Skik i Israel, en Lov for Jakobs Gud.
| «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم. | 6 |
Den satte han til et Vidnesbyrd i Josef, der han drog ud imod Ægyptens Land; jeg hørte en Røst, som jeg ikke kendte:
| وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم. | 7 |
„Jeg tog Byrden bort fra hans Skuldre, hans Hænder bleve befriede fra Bærekurven.
| «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده! | 8 |
Du paakaldte i Nøden, og jeg udfriede dig; jeg bønhørte dig fra Tordenskyens Skjul, jeg prøvede dig ved Meriba Vande. (Sela)
| هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی. | 9 |
Hør, mit Folk! og jeg vil vidne imod dig; Israel! gid du vilde høre mig.
| من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت. | 10 |
Der skal ingen fremmed Gud være hos dig, og du skal ikke tilbede andre Folks Gud.
| «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند. | 11 |
Jeg er Herren din Gud, som førte dig op fra Ægyptens Land; lad din Mund vidt op, og jeg vil fylde den.
| پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند. | 12 |
Men mit Folk hørte ikke min Røst, og Israel vilde ikke tjene mig.
| «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند. | 13 |
Og jeg lod dem fare i deres Hjertes Stivhed; de vandrede efter deres egne Raad.
| آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛ | 14 |
Gid mit Folk vilde høre mig! gid Israel vilde vandre paa mine Veje!
| کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛ | 15 |
Da vilde jeg om et lidet ydmyge deres Fjender og vende min Haand imod deres Modstandere.
| و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.» | 16 |
De, som hade Herren, skulde smigre for det, og deres Tid skulde vare evindelig. Og jeg skulde bespise det med den bedste Hvede, ja, jeg vilde mætte dig med Honning af en Klippe‟.
