مزامیر 80

1 برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای،

in finem pro his qui commutabuntur testimonium Asaph psalmus qui regis Israhel intende qui deducis tamquam oves Ioseph qui sedes super cherubin manifestare

2 قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده!

coram Effraim et Beniamin et Manasse excita potentiam tuam et veni ut salvos facias nos

3 ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.

Deus converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus

4 ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟

Domine Deus virtutum quousque irasceris super orationem servi tui

5 تو به ما غصه داده‌ای تا به جای نان بخوریم و کاسه‌ای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم!

cibabis nos pane lacrimarum et potum dabis nobis in lacrimis in mensura

6 سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کرده‌ای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساخته‌ای.

posuisti nos in contradictionem vicinis nostris et inimici nostri subsannaverunt nos

7 ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم.

Deus virtutum converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus

8 ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بت‌پرست را از آنجا بیرون راندی.

vineam de Aegypto transtulisti eiecisti gentes et plantasti eam

9 اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم.

dux itineris fuisti in conspectu eius et plantasti radices eius et implevit terram

10 سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخه‌های ما درختان سرو را فرا گرفت.

operuit montes umbra eius et arbusta eius cedros Dei

11 تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم.

extendit palmites suos usque ad mare et usque ad Flumen propagines eius

12 اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریخته‌ای؛ هر رهگذری دستش را دراز می‌کند و خوشه‌ای می‌کند! چرا، ای خدا، چرا؟

ut quid destruxisti maceriam eius et vindemiant eam omnes qui praetergrediuntur viam

13 گرازهای جنگل، ما را پایمال می‌کنند و حیوانات وحشی، ما را می‌خورند.

exterminavit eam aper de silva et singularis ferus depastus est eam

14 ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده!

Deus virtutum convertere respice de caelo et vide et visita vineam istam

15 از این نهالی که با دست خود آن را نشانده‌ای، و از فرزندی که بزرگش کرده‌ای، محافظت فرما،

et perfice eam quam plantavit dextera tua et super filium quem confirmasti tibi

16 زیرا دشمنان آن را مانند هیزم می‌سوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن.

incensa igni et suffossa ab increpatione vultus tui peribunt

17 از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساخته‌ای، حمایت کن!

fiat manus tua super virum dexterae tuae et super filium hominis quem confirmasti tibi

18 ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم.

et non discedimus a te vivificabis nos et nomen tuum invocabimus

19 ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.

Domine Deus virtutum converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus