مزامیر 80

1 برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای،

Al maestro del coro. Su «Giglio del precetto». Di Asaf. Salmo. Tu, pastore d'Israele, ascolta, tu che guidi Giuseppe come un gregge. Assiso sui cherubini rifulgi

2 قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده!

davanti a Efraim, Beniamino e Manasse. Risveglia la tua potenza e vieni in nostro soccorso.

3 ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.

Rialzaci, Signore, nostro Dio, fà splendere il tuo volto e noi saremo salvi.

4 ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟

Signore, Dio degli eserciti, fino a quando fremerai di sdegno contro le preghiere del tuo popolo?

5 تو به ما غصه داده‌ای تا به جای نان بخوریم و کاسه‌ای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم!

Tu ci nutri con pane di lacrime, ci fai bere lacrime in abbondanza.

6 سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کرده‌ای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساخته‌ای.

Ci hai fatto motivo di contesa per i vicini, e i nostri nemici ridono di noi.

7 ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم.

Rialzaci, Dio degli eserciti, fà risplendere il tuo volto e noi saremo salvi.

8 ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بت‌پرست را از آنجا بیرون راندی.

Hai divelto una vite dall'Egitto, per trapiantarla hai espulso i popoli.

9 اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم.

Le hai preparato il terreno, hai affondato le sue radici e ha riempito la terra.

10 سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخه‌های ما درختان سرو را فرا گرفت.

La sua ombra copriva le montagne e i suoi rami i più alti cedri.

11 تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم.

Ha esteso i suoi tralci fino al mare e arrivavano al fiume i suoi germogli.

12 اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریخته‌ای؛ هر رهگذری دستش را دراز می‌کند و خوشه‌ای می‌کند! چرا، ای خدا، چرا؟

Perché hai abbattuto la sua cinta e ogni viandante ne fa vendemmia?

13 گرازهای جنگل، ما را پایمال می‌کنند و حیوانات وحشی، ما را می‌خورند.

La devasta il cinghiale del bosco e se ne pasce l'animale selvatico.

14 ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده!

Dio degli eserciti, volgiti, guarda dal cielo e vedi e visita questa vigna,

15 از این نهالی که با دست خود آن را نشانده‌ای، و از فرزندی که بزرگش کرده‌ای، محافظت فرما،

proteggi il ceppo che la tua destra ha piantato, il germoglio che ti sei coltivato.

16 زیرا دشمنان آن را مانند هیزم می‌سوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن.

Quelli che l'arsero col fuoco e la recisero, periranno alla minaccia del tuo volto.

17 از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساخته‌ای، حمایت کن!

Sia la tua mano sull'uomo della tua destra, sul figlio dell'uomo che per te hai reso forte.

18 ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم.

Da te più non ci allontaneremo, ci farai vivere e invocheremo il tuo nome.

19 ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.

Rialzaci, Signore, Dio degli eserciti, fà splendere il tuo volto e noi saremo salvi.