مزامیر 80
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای، | 1 |
TO THE OVERSEER. [SET] TO “LILIES OF TESTIMONY.” A PSALM OF ASAPH. Shepherd of Israel, give ear, Leading Joseph as a flock, Inhabiting the cherubim—shine forth,
| قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده! | 2 |
Before Ephraim, and Benjamin, and Manasseh, Wake up Your might, and come for our salvation.
| ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم. | 3 |
O God, cause us to turn back, And cause Your face to shine, and we are saved.
| ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟ | 4 |
YHWH, God of Hosts, until when? You have burned against the prayer of Your people.
| تو به ما غصه داده‌ای تا به جای نان بخوریم و کاسه‌ای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم! | 5 |
You have caused them to eat bread of tears, And cause them to drink With tears a third time.
| سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کرده‌ای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساخته‌ای. | 6 |
You make us a strife to our neighbors, And our enemies mock at it.
| ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم. | 7 |
God of Hosts, turn us back, And cause Your face to shine, and we are saved.
| ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بت‌پرست را از آنجا بیرون راندی. | 8 |
You bring a vine out of Egypt, You cast out nations, and plant it.
| اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم. | 9 |
You have looked before it, and root it, And it fills the land,
| سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخه‌های ما درختان سرو را فرا گرفت. | 10 |
Hills have been covered [with] its shadow, And its boughs [are] cedars of God.
| تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم. | 11 |
It sends forth its branches to the sea, And its shoots to the river.
| اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریخته‌ای؛ هر رهگذری دستش را دراز می‌کند و خوشه‌ای می‌کند! چرا، ای خدا، چرا؟ | 12 |
Why have You broken down its hedges, And everyone passing by the way has plucked it?
| گرازهای جنگل، ما را پایمال می‌کنند و حیوانات وحشی، ما را می‌خورند. | 13 |
A boar out of the forest tears it, And a wild beast of the fields grazes it.
| ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده! | 14 |
God of Hosts, turn back, we implore You, Look from the heavens, and see, and inspect this vine,
| از این نهالی که با دست خود آن را نشانده‌ای، و از فرزندی که بزرگش کرده‌ای، محافظت فرما، | 15 |
And the root that Your right hand planted, And the branch You made strong for Yourself,
| زیرا دشمنان آن را مانند هیزم می‌سوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن. | 16 |
Burned with fire—cut down, They perish from the rebuke of Your face.
| از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساخته‌ای، حمایت کن! | 17 |
Let Your hand be on the man of Your right hand On the son of man You have strengthened for Yourself.
| ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم. | 18 |
And we do not go back from You, You revive us, and in Your Name we call.
| ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم. | 19 |
O YHWH, God of Hosts, turn us back, Cause Your face to shine, and we are saved!
