مزامیر 80

1 برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای،

To him that excelleth on Shoshannim Eduth. A Psalme committed to Asaph. Heare, O thou Shepheard of Israel, thou that leadest Ioseph like sheepe: shewe thy brightnes, thou that sittest betweene the Cherubims.

2 قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده!

Before Ephraim and Beniamin and Manasseh stirre vp thy strength, and come to helpe vs.

3 ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.

Turne vs againe, O God, and cause thy face to shine that we may be saued.

4 ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟

O Lord God of hostes, how long wilt thou be angrie against the prayer of thy people?

5 تو به ما غصه داده‌ای تا به جای نان بخوریم و کاسه‌ای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم!

Thou hast fedde them with the bread of teares, and giuen them teares to drinke with great measure.

6 سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کرده‌ای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساخته‌ای.

Thou hast made vs a strife vnto our neighbours, and our enemies laugh at vs among themselues.

7 ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم.

Turne vs againe, O God of hostes: cause thy face to shine, and we shalbe saued.

8 ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بت‌پرست را از آنجا بیرون راندی.

Thou hast brought a vine out of Egypt: thou hast cast out the heathen, and planted it.

9 اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم.

Thou madest roume for it, and didest cause it to take roote, and it filled the land.

10 سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخه‌های ما درختان سرو را فرا گرفت.

The mountaines were couered with the shadowe of it, and the boughes thereof were like the goodly cedars.

11 تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم.

Shee stretched out her branches vnto the Sea, and her boughes vnto the Riuer.

12 اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریخته‌ای؛ هر رهگذری دستش را دراز می‌کند و خوشه‌ای می‌کند! چرا، ای خدا، چرا؟

Why hast thou then broken downe her hedges, so that all they, which passe by the way, haue plucked her?

13 گرازهای جنگل، ما را پایمال می‌کنند و حیوانات وحشی، ما را می‌خورند.

The wilde bore out of the wood hath destroyed it, and the wilde beastes of the fielde haue eaten it vp.

14 ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده!

Returne we beseech thee, O God of hostes: looke downe from heauen and beholde and visite this vine,

15 از این نهالی که با دست خود آن را نشانده‌ای، و از فرزندی که بزرگش کرده‌ای، محافظت فرما،

And the vineyard, that thy right hand hath planted, and the young vine, which thou madest strong for thy selfe.

16 زیرا دشمنان آن را مانند هیزم می‌سوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن.

It is burnt with fire and cut downe: and they perish at the rebuke of thy countenance.

17 از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساخته‌ای، حمایت کن!

Let thine hande be vpon the man of thy right hande, and vpon the sonne of man, whome thou madest strong for thine owne selfe.

18 ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم.

So will not we goe backe from thee: reuiue thou vs, and we shall call vpon thy Name.

19 ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.

Turne vs againe, O Lord God of hostes: cause thy face to shine and we shalbe saued.