مزامیر 80
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای، | 1 |
For the choirmaster. To the tune of “The Lilies of the Covenant.” A Psalm of Asaph. Hear us, O Shepherd of Israel, who leads Joseph like a flock; You who sit enthroned between the cherubim, shine forth
| قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده! | 2 |
before Ephraim, Benjamin, and Manasseh. Rally Your mighty power and come to save us.
| ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم. | 3 |
Restore us, O God, and cause Your face to shine upon us, that we may be saved.
| ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟ | 4 |
O LORD God of Hosts, how long will Your anger smolder against the prayers of Your people?
| تو به ما غصه داده‌ای تا به جای نان بخوریم و کاسه‌ای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم! | 5 |
You fed them with the bread of tears and made them drink the full measure of their tears.
| سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کرده‌ای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساخته‌ای. | 6 |
You make us contend with our neighbors; our enemies mock us.
| ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم. | 7 |
Restore us, O God of Hosts, and cause Your face to shine upon us, that we may be saved.
| ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بت‌پرست را از آنجا بیرون راندی. | 8 |
You uprooted a vine from Egypt; You drove out the nations and transplanted it.
| اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم. | 9 |
You cleared the ground for it, and it took root and filled the land.
| سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخه‌های ما درختان سرو را فرا گرفت. | 10 |
The mountains were covered by its shade, and the mighty cedars with its branches.
| تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم. | 11 |
It sent out its branches to the Sea, and its shoots toward the River.
| اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریخته‌ای؛ هر رهگذری دستش را دراز می‌کند و خوشه‌ای می‌کند! چرا، ای خدا، چرا؟ | 12 |
Why have You broken down its walls, so that all who pass by pick its fruit?
| گرازهای جنگل، ما را پایمال می‌کنند و حیوانات وحشی، ما را می‌خورند. | 13 |
The boar from the forest ravages it, and the creatures of the field feed upon it.
| ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده! | 14 |
Return, O God of Hosts, we pray! Look down from heaven and see! Attend to this vine—
| از این نهالی که با دست خود آن را نشانده‌ای، و از فرزندی که بزرگش کرده‌ای، محافظت فرما، | 15 |
the root Your right hand has planted, the son You have raised up for Yourself.
| زیرا دشمنان آن را مانند هیزم می‌سوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن. | 16 |
Your vine has been cut down and burned; they perish at the rebuke of Your countenance.
| از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساخته‌ای، حمایت کن! | 17 |
Let Your hand be upon the man at Your right hand, on the son of man You have raised up for Yourself.
| ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم. | 18 |
Then we will not turn away from You; revive us, and we will call on Your name.
| ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم. | 19 |
Restore us, O LORD God of Hosts; cause Your face to shine upon us, that we may be saved.
