مزامیر 8

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ گیتّیت. ای خداوند، ای خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است! عظمت تو از آسمانها نیز فراتر رفته است.

Til sangmesteren, efter Gittit; en salme av David. Herre, vår Herre, hvor herlig ditt navn er over all jorden, du som har utbredt din prakt over himmelen!

2 کودکان و شیرخوارگان، زبان به ستایش تو می‌گشایند و دشمنانت را سرافکنده و خاموش می‌سازند.

Av barns og diebarns munn har du grunnfestet en makt for dine motstanderes skyld, for å stoppe munnen på fienden og den hevngjerrige.

3 وقتی به آسمان تو و به ماه و ستارگانی که آفریده‌ای نگاه می‌کنم،

Når jeg ser din himmel, dine fingrers gjerning, månen og stjernene, som du har gjort,

4 می‌گویم انسان چیست که تو به فکرش باشی، و پسر انسان، که او را مورد لطف خود قرار دهی؟

hvad er da et menneske, at du kommer ham i hu, og et menneskebarn, at du ser til ham!

5 تو مقام او را فقط اندکی پایین‌تر از فرشتگان قرار دادی و تاج عزت و احترام را بر سر وی نهادی.

Og du gjorde ham lite ringere enn Gud, og med ære og herlighet kronte du ham.

6 او را بر تمام خلقت خود گماردی و همه چیز را زیر فرمان او درآوردی:

Du gjorde ham til hersker over dine henders gjerninger, alt la du under hans føtter,

7 گوسفندان و گاوان، حیوانات وحشی،

får og okser, alle tilsammen, ja også markens dyr,

8 پرندگان آسمان، ماهیان دریا و جاندارانی که در آبها زندگی می‌کنند.

himmelens fugler og havets fisker, alt som ferdes på havenes stier.

9 ای یهوه، خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است.

Herre, vår Herre, hvor herlig ditt navn er over all jorden!