مزامیر 8

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ گیتّیت. ای خداوند، ای خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است! عظمت تو از آسمانها نیز فراتر رفته است.

A karmesternek, a Gittítre. Zsoltár Dávidtól. Örökkévaló, mi Urunk, mily hatalmas a neved az Egész földön, a ki fenségedet tetted az egekre!

2 کودکان و شیرخوارگان، زبان به ستایش تو می‌گشایند و دشمنانت را سرافکنده و خاموش می‌سازند.

Kisdedek és csecsemők szájából alapítottál hatalmat, elleneid miatt, hogy elnémíts ellenséget és boszúvágyót.

3 وقتی به آسمان تو و به ماه و ستارگانی که آفریده‌ای نگاه می‌کنم،

Midőn látom egeidet, újjaid művét, holdat és csillagokat, melyeket megszilárdítottál -:

4 می‌گویم انسان چیست که تو به فکرش باشی، و پسر انسان، که او را مورد لطف خود قرار دهی؟

mi a halandó, hogy megemlékszel róla, és az ember fia, hogy gondolsz reá?

5 تو مقام او را فقط اندکی پایین‌تر از فرشتگان قرار دادی و تاج عزت و احترام را بر سر وی نهادی.

Kevéssel tetted csekélyebbé Istennél, dicsőséggel és díszszel koronáztad;

6 او را بر تمام خلقت خود گماردی و همه چیز را زیر فرمان او درآوردی:

uralkodóvá tetted kezed művein, mindet lábai alá helyezted:

7 گوسفندان و گاوان، حیوانات وحشی،

juhokat és ökröket mindmegannyit, s a mező állatait is,

8 پرندگان آسمان، ماهیان دریا و جاندارانی که در آبها زندگی می‌کنند.

az ég madarát, s a tenger halait – átkel ő tengerek ösvényein.

9 ای یهوه، خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است.

Örökkévaló, mi Urunk, mily hatalmas a te neved az egész földön!