مزامیر 8

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ گیتّیت. ای خداوند، ای خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است! عظمت تو از آسمانها نیز فراتر رفته است.

[For the Chief Musician; on an instrument of Gath. A Psalm by David.] LORD, our Lord, how majestic is your name in all the earth. You have put your glory upon the heavens.

2 کودکان و شیرخوارگان، زبان به ستایش تو می‌گشایند و دشمنانت را سرافکنده و خاموش می‌سازند.

From the lips of children and infants you have established praise, because of your adversaries, that you might silence the enemy and the avenger.

3 وقتی به آسمان تو و به ماه و ستارگانی که آفریده‌ای نگاه می‌کنم،

When I consider your heavens, the work of your fingers, the moon and the stars, which you have ordained;

4 می‌گویم انسان چیست که تو به فکرش باشی، و پسر انسان، که او را مورد لطف خود قرار دهی؟

what is man, that you think of him, and the son of man that you care for him?

5 تو مقام او را فقط اندکی پایین‌تر از فرشتگان قرار دادی و تاج عزت و احترام را بر سر وی نهادی.

For you have made him a little lower than the angels. You have crowned him with glory and honor,

6 او را بر تمام خلقت خود گماردی و همه چیز را زیر فرمان او درآوردی:

and you made him ruler over the works of your hands. You have put all things under his feet:

7 گوسفندان و گاوان، حیوانات وحشی،

all sheep and cattle, and also the wild animals,

8 پرندگان آسمان، ماهیان دریا و جاندارانی که در آبها زندگی می‌کنند.

the birds of the sky, and the fish of the sea, whatever passes through the paths of the seas.

9 ای یهوه، خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است.

LORD, our Lord, how majestic is your name in all the earth.