مزامیر 8

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ گیتّیت. ای خداوند، ای خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است! عظمت تو از آسمانها نیز فراتر رفته است.

To the chief Musician upon Gittith, A Psalm of David. O LORD our Lord, how excellent [is] thy name in all the earth! who hast set thy glory above the heavens.

2 کودکان و شیرخوارگان، زبان به ستایش تو می‌گشایند و دشمنانت را سرافکنده و خاموش می‌سازند.

Out of the mouth of babes and sucklings hast thou ordained strength because of thine enemies, that thou mightest still the enemy and the avenger.

3 وقتی به آسمان تو و به ماه و ستارگانی که آفریده‌ای نگاه می‌کنم،

When I consider thy heavens, the work of thy fingers, the moon and the stars, which thou hast ordained;

4 می‌گویم انسان چیست که تو به فکرش باشی، و پسر انسان، که او را مورد لطف خود قرار دهی؟

What is man, that thou art mindful of him? and the son of man, that thou visitest him?

5 تو مقام او را فقط اندکی پایین‌تر از فرشتگان قرار دادی و تاج عزت و احترام را بر سر وی نهادی.

For thou hast made him a little lower than the angels, and hast crowned him with glory and honour.

6 او را بر تمام خلقت خود گماردی و همه چیز را زیر فرمان او درآوردی:

Thou madest him to have dominion over the works of thy hands; thou hast put all [things] under his feet:

7 گوسفندان و گاوان، حیوانات وحشی،

All sheep and oxen, yea, and the beasts of the field;

8 پرندگان آسمان، ماهیان دریا و جاندارانی که در آبها زندگی می‌کنند.

The fowl of the air, and the fish of the sea, [and whatsoever] passeth through the paths of the seas.

9 ای یهوه، خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است.

O LORD our Lord, how excellent [is] thy name in all the earth!