مزامیر 8

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ گیتّیت. ای خداوند، ای خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است! عظمت تو از آسمانها نیز فراتر رفته است.

O LORD our Lord, how excellent is thy name in all the earth! who hast set thy glory above the heavens.

2 کودکان و شیرخوارگان، زبان به ستایش تو می‌گشایند و دشمنانت را سرافکنده و خاموش می‌سازند.

Out of the mouth of babes and sucklings hast thou ordained strength because of thine enemies, that thou mightest still the enemy and the avenger.

3 وقتی به آسمان تو و به ماه و ستارگانی که آفریده‌ای نگاه می‌کنم،

When I consider thy heavens, the work of thy fingers, the moon and the stars, which thou hast ordained;

4 می‌گویم انسان چیست که تو به فکرش باشی، و پسر انسان، که او را مورد لطف خود قرار دهی؟

What is man, that thou art mindful of him? and the son of man, that thou visitest him?

5 تو مقام او را فقط اندکی پایین‌تر از فرشتگان قرار دادی و تاج عزت و احترام را بر سر وی نهادی.

For thou hast made him a little lower than the angels, and hast crowned him with glory and honour.

6 او را بر تمام خلقت خود گماردی و همه چیز را زیر فرمان او درآوردی:

Thou madest him to have dominion over the works of thy hands; thou hast put all things under his feet:

7 گوسفندان و گاوان، حیوانات وحشی،

All sheep and oxen, yea, and the beasts of the field;

8 پرندگان آسمان، ماهیان دریا و جاندارانی که در آبها زندگی می‌کنند.

The fowl of the air, and the fish of the sea, and whatsoever passeth through the paths of the seas.

9 ای یهوه، خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است.

O Lord our Lord, how excellent is thy name in all the earth!