مزامیر 8

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ گیتّیت. ای خداوند، ای خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است! عظمت تو از آسمانها نیز فراتر رفته است.

Gittith rhotoeng dongah aka mawt ham David kah tingtoenglung Kaimih kah boeipa Yahweh tah, diklai pum ah na ming metlam a khuet tih, na mueithennah te vaan dongla na khueh mai.

2 کودکان و شیرخوارگان، زبان به ستایش تو می‌گشایند و دشمنانت را سرافکنده و خاموش می‌سازند.

Nang aka daengdaeh kongah, thunkha neh phuloh te kangkuen sak ham camoe neh cahni ka lamkah sarhi na cuen sak.

3 وقتی به آسمان تو و به ماه و ستارگانی که آفریده‌ای نگاه می‌کنم،

Vaan kah na kutngo hla neh aisi boeih na khueh te ka hmuh vaengah,

4 می‌گویم انسان چیست که تو به فکرش باشی، و پسر انسان، که او را مورد لطف خود قرار دهی؟

Balae tih hlanghing te na ngaidam tih, hlang capa te na hip?

5 تو مقام او را فقط اندکی پایین‌تر از فرشتگان قرار دادی و تاج عزت و احترام را بر سر وی نهادی.

Tedae anih te Pathen lakah vel na toem sak phoeiah ni, anih te thangpomnah neh, rhuepomnah na khuem sak.

6 او را بر تمام خلقت خود گماردی و همه چیز را زیر فرمان او درآوردی:

Na kutngo te anih na taemrhai sak tih, a kho hmuiah,

7 گوسفندان و گاوان، حیوانات وحشی،

tu neh saelhung boeih khaw, kohong kah rhamsa khaw,

8 پرندگان آسمان، ماهیان دریا و جاندارانی که در آبها زندگی می‌کنند.

vaan kah vaa neh tuitunli kongtlang kah aka kat tuitunli nga khaw boeih a khueh pah.

9 ای یهوه، خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است.

Aw BOEIPA, kaimih kah boeipa tah na ming khaw diklai pum ah khuet tangkik.