برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ گیتّیت. ای خداوند، ای خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است! عظمت تو از آسمانها نیز فراتر رفته است. | 1 |
کودکان و شیرخوارگان، زبان به ستایش تو میگشایند و دشمنانت را سرافکنده و خاموش میسازند. | 2 |
وقتی به آسمان تو و به ماه و ستارگانی که آفریدهای نگاه میکنم، | 3 |
میگویم انسان چیست که تو به فکرش باشی، و پسر انسان، که او را مورد لطف خود قرار دهی؟ | 4 |
تو مقام او را فقط اندکی پایینتر از فرشتگان قرار دادی و تاج عزت و احترام را بر سر وی نهادی. | 5 |
او را بر تمام خلقت خود گماردی و همه چیز را زیر فرمان او درآوردی: | 6 |
گوسفندان و گاوان، حیوانات وحشی، | 7 |
پرندگان آسمان، ماهیان دریا و جاندارانی که در آبها زندگی میکنند. | 8 |
ای یهوه، خداوند ما، شکوه نام تو سراسر زمین را فرا گرفته است. | 9 |