مزامیر 79
| مزمور آساف. ای خدا، قومهای خدانشناس، سرزمین قوم برگزیدهٔ تو را تسخیر نمودند؛ خانهٔ مقدّس تو را بی‌حرمت کردند و شهر اورشلیم را خراب نمودند. | 1 |
A Psalm by Asaph. God, the nations have come into your inheritance. They have defiled your holy temple. They have laid Jerusalem in heaps.
| جنازه‌های بندگانت را خوراک پرندگان و جانوران ساختند. | 2 |
They have given the dead bodies of your servants to be food for the birds of the sky, the flesh of your holy ones to the animals of the earth.
| خون آنها را مانند آب در اطراف اورشلیم جاری کردند؛ کسی باقی نماند تا آنها را دفن کند. | 3 |
They have shed their blood like water around Jerusalem. There was no one to bury them.
| ای خدا، نزد قومهای اطراف رسوا و مایهٔ ریشخند شده‌ایم. | 4 |
We have become a reproach to our neighbors, a scoffing and derision to those who are around us.
| خداوندا، تا به کی بر ما خشمگین خواهی بود؟ آیا آتش خشم تو تا به ابد بر سر ما زبانه خواهد کشید؟ | 5 |
How long, LORD? Will you be angry forever? Will your jealousy burn like fire?
| خدایا، خشم خود را بر سرزمینها و قومهایی که تو را نمی‌شناسند و عبادت نمی‌کنند، بریز. | 6 |
Pour out your wrath on the nations that don’t know you, on the kingdoms that don’t call on your name,
| همین قومها بودند که دست به کشتار قوم تو زدند و خانه‌هایشان را خراب نمودند. | 7 |
for they have devoured Jacob, and destroyed his homeland.
| ای خدا، ما را به سبب گناهانی که اجدادمان مرتکب شده‌اند مجازات نکن. بر ما رحم فرما، زیرا بسیار دردمندیم. | 8 |
Don’t hold the iniquities of our forefathers against us. Let your tender mercies speedily meet us, for we are in desperate need.
| ای خدایی که نجا‌ت‌دهندۀ ما هستی، به خاطر حرمت نام خودت ما را یاری فرما؛ ما را نجات ده و گناهان ما را بیامرز. | 9 |
Help us, God of our salvation, for the glory of your name. Deliver us, and forgive our sins, for your name’s sake.
| چرا قومهای خدانشناس بگویند: «خدای ایشان کجاست؟» ای خدا، بگذار با چشمان خود ببینیم که تو انتقام خون بندگانت را از دشمنان می‌گیری. | 10 |
Why should the nations say, “Where is their God?” Let it be known among the nations, before our eyes, that vengeance for your servants’ blood is being poured out.
| خداوندا، نالهٔ اسیران را بشنو و با دست توانای خود آنانی را که محکوم به مرگ هستند، برهان. | 11 |
Let the sighing of the prisoner come before you. According to the greatness of your power, preserve those who are sentenced to death.
| از قومهای مجاور ما، به سبب بی‌حرمتی‌ای که نسبت به تو روا داشته‌اند، هفت برابر شدیدتر انتقام بگیر. | 12 |
Pay back to our neighbors seven times into their bosom their reproach with which they have reproached you, Lord.
| آنگاه ما که قوم برگزیده و گوسفندان گلهٔ تو هستیم، تو را تا به ابد شکر خواهیم گفت و تمام نسلهای آیندهٔ ما تو را ستایش خواهند کرد. | 13 |
So we, your people and sheep of your pasture, will give you thanks forever. We will praise you forever, to all generations.
