مزامیر 79
| مزمور آساف. ای خدا، قومهای خدانشناس، سرزمین قوم برگزیدهٔ تو را تسخیر نمودند؛ خانهٔ مقدّس تو را بی‌حرمت کردند و شهر اورشلیم را خراب نمودند. | 1 |
A psalm of Asaph. God, foreign nations have come into your inheritance; they have defiled your holy temple; they have turned Jerusalem into a heap of ruins.
| جنازه‌های بندگانت را خوراک پرندگان و جانوران ساختند. | 2 |
They have given the dead bodies of your servants as food to the birds of the skies, the bodies of your faithful people to the beasts of the earth.
| خون آنها را مانند آب در اطراف اورشلیم جاری کردند؛ کسی باقی نماند تا آنها را دفن کند. | 3 |
They have shed their blood like water around Jerusalem, and there was none to bury them.
| ای خدا، نزد قومهای اطراف رسوا و مایهٔ ریشخند شده‌ایم. | 4 |
We have become a reproach for our neighbors, mocking and derision to those who are around us.
| خداوندا، تا به کی بر ما خشمگین خواهی بود؟ آیا آتش خشم تو تا به ابد بر سر ما زبانه خواهد کشید؟ | 5 |
How long, Yahweh? Will you stay angry forever? How long will your jealous anger burn like fire?
| خدایا، خشم خود را بر سرزمینها و قومهایی که تو را نمی‌شناسند و عبادت نمی‌کنند، بریز. | 6 |
Pour out your wrath on the nations that do not know you and on the kingdoms that do not call upon your name.
| همین قومها بودند که دست به کشتار قوم تو زدند و خانه‌هایشان را خراب نمودند. | 7 |
For they have devoured Jacob and destroyed his villages.
| ای خدا، ما را به سبب گناهانی که اجدادمان مرتکب شده‌اند مجازات نکن. بر ما رحم فرما، زیرا بسیار دردمندیم. | 8 |
Do not hold the sins of our forefathers against us; may your merciful actions come to us, for we are very low.
| ای خدایی که نجا‌ت‌دهندۀ ما هستی، به خاطر حرمت نام خودت ما را یاری فرما؛ ما را نجات ده و گناهان ما را بیامرز. | 9 |
Help us, God of our salvation, for the sake of the glory of your name; save us and forgive our sins for your name's sake.
| چرا قومهای خدانشناس بگویند: «خدای ایشان کجاست؟» ای خدا، بگذار با چشمان خود ببینیم که تو انتقام خون بندگانت را از دشمنان می‌گیری. | 10 |
Why should the nations say, “Where is their God?” May the blood of your servants that was shed be avenged on the nations before our eyes.
| خداوندا، نالهٔ اسیران را بشنو و با دست توانای خود آنانی را که محکوم به مرگ هستند، برهان. | 11 |
May the groans of the prisoners come before you; with the greatness of your power keep the children of death alive.
| از قومهای مجاور ما، به سبب بی‌حرمتی‌ای که نسبت به تو روا داشته‌اند، هفت برابر شدیدتر انتقام بگیر. | 12 |
Pay back into the laps of our neighboring countries seven times as much as the insults with which they have insulted you, Lord.
| آنگاه ما که قوم برگزیده و گوسفندان گلهٔ تو هستیم، تو را تا به ابد شکر خواهیم گفت و تمام نسلهای آیندهٔ ما تو را ستایش خواهند کرد. | 13 |
So we your people and sheep of your pasture will give you thanks forever. We will tell your praises to all generations.
