مزامیر 78
| قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید. | 1 |
En læresalme av Asaf. Lytt, mitt folk, til min lære, bøi eders ører til min munns ord!
| زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم. | 2 |
Jeg vil oplate min munn med tankesprog, jeg vil la utstrømme gåtefulle ord fra fordums tid.
| می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم. | 3 |
Det vi har hørt og vet, og det våre fedre har fortalt oss,
| اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است. | 4 |
det vil vi ikke dølge for deres barn, men for den kommende slekt fortelle Herrens pris og hans styrke og de undergjerninger som han har gjort.
| خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند | 5 |
Han har reist et vidnesbyrd i Jakob og satt en lov i Israel, som han bød våre fedre å kunngjøre sine barn,
| و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد. | 6 |
forat den kommende slekt, de barn som skulde fødes, kunde kjenne dem, kunde stå frem og fortelle dem for sine barn
| به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند. | 7 |
og sette sitt håp til Gud og ikke glemme Guds gjerninger, men holde hans bud
| در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند. | 8 |
og ikke være som deres fedre, en opsetsig og gjenstridig slekt, en slekt som ikke gjorde sitt hjerte fast, og hvis ånd ikke var trofast mot Gud.
| افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند. | 9 |
Efra'ims barn, de rustede bueskyttere, vendte om på stridens dag.
| آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند. | 10 |
De holdt ikke Guds pakt og vilde ikke vandre i hans lov,
| کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند، | 11 |
og de glemte hans store gjerninger og de under som han hadde latt dem se.
| کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود. | 12 |
For deres fedres øine hadde han gjort under i Egyptens land, på Soans mark.
| خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند. | 13 |
Han kløvde havet og lot dem gå gjennem det og lot vannet stå som en dynge.
| بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش! | 14 |
Og han ledet dem ved skyen om dagen og hele natten ved ildens lys.
| در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد. | 15 |
Han kløvde klipper i ørkenen og gav dem å drikke som av store vanndyp.
| بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت! | 16 |
Og han lot bekker gå ut av klippen og vann flyte ned som strømmer.
| ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند. | 17 |
Men de blev ennu ved å synde mot ham, å være gjenstridige mot den Høieste i ørkenen.
| آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند. | 18 |
Og de fristet Gud i sitt hjerte, så de krevde mat efter sin lyst.
| حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟ | 19 |
Og de talte mot Gud, de sa: Kan vel Gud dekke bord i ørkenen?
| درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟» | 20 |
Se, han har slått klippen så det fløt ut vann, og bekker strømmet over; mon han også kan gi brød, eller kan han komme med kjøtt til sitt folk?
| خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید، | 21 |
Derfor, da Herren hørte det, harmedes han, og ild optendtes mot Jakob, og vrede reiste sig mot Israel,
| زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد. | 22 |
fordi de ikke trodde på Gud og ikke stolte på hans frelse.
| با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود | 23 |
Og han gav skyene der oppe befaling og åpnet himmelens porter.
| و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند. | 24 |
Og han lot manna regne over dem til føde og gav dem himmelkorn.
| بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود. | 25 |
Englebrød åt enhver; han sendte dem næring til mette.
| سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد | 26 |
Han lot østenvinden fare ut i himmelen og førte sønnenvinden frem ved sin styrke.
| تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند. | 27 |
Og han lot kjøtt regne ned over dem som støv og vingede fugler som havets sand,
| پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند. | 28 |
og han lot dem falle ned midt i deres leir, rundt omkring deres boliger.
| پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد. | 29 |
Og de åt og blev såre mette, og det de lystet efter, gav han dem.
| اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود، | 30 |
De hadde ennu ikke latt fare det de lystet efter, ennu var deres mat i deres munn,
| غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت. | 31 |
da reiste Guds vrede sig mot dem, og han herjet blandt deres kraftfulle menn, og Israels unge menn slo han ned.
| با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند. | 32 |
Med alt dette syndet de enda og trodde ikke på hans undergjerninger.
| بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند. | 33 |
Derfor lot han deres dager svinne bort i tomhet og deres år i forskrekkelse.
| هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند | 34 |
Når han herjet blandt dem, da spurte de efter ham og vendte om og søkte Gud
| و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است. | 35 |
og kom i hu at Gud var deres klippe, og den høieste Gud deres gjenløser.
| اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند. | 36 |
Men de smigret for ham med sin munn og løi for ham med sin tunge.
| دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند. | 37 |
Og deres hjerte hang ikke fast ved ham, og de var ikke tro mot hans pakt.
| اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید، | 38 |
Men han, han er miskunnelig, han tilgir misgjerning og forderver ikke; mange ganger lot han sin vrede vende om og lot ikke all sin harme bryte frem.
| زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست. | 39 |
Og han kom i hu at de var kjød, et åndepust som farer avsted og ikke kommer tilbake.
| بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند. | 40 |
Hvor titt var de ikke gjenstridige mot ham i ørkenen, gjorde ham sorg på de øde steder!
| بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند. | 41 |
Og de fristet Gud på ny og krenket Israels Hellige.
| قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند. | 42 |
De kom ikke hans hånd i hu den dag han forløste dem fra fienden,
| بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند. | 43 |
han som gjorde sine tegn i Egypten og sine under på Soans mark.
| در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند. | 44 |
Han gjorde deres elver til blod, og sine rinnende vann kunde de ikke drikke.
| انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد. | 45 |
Han sendte imot dem fluesvermer som fortærte dem, og frosk som fordervet dem.
| محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد. | 46 |
Og han gav gnageren deres grøde og gresshoppen deres høst.
| تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد. | 47 |
Han slo deres vintrær ned med hagl og deres morbærtrær med haglstener.
| رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد. | 48 |
Og han overgav deres fe til haglet og deres hjorder til ildsluer.
| او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد. | 49 |
Han slapp sin brennende vrede løs mot dem, harme og forbitrelse og trengsel, en sending av ulykkes-bud.
| او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت. | 50 |
Han brøt vei for sin vrede, sparte ikke deres sjel for døden, overgav deres liv til pesten.
| همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت. | 51 |
Og han slo alle førstefødte i Egypten, styrkens førstegrøde i Kams telter.
| آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد. | 52 |
Og han lot sitt folk bryte op som en fåreflokk og førte dem som en hjord i ørkenen.
| ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند. | 53 |
Og han ledet dem tryggelig, og de fryktet ikke, men havet skjulte deres fiender.
| سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود. | 54 |
Og han førte dem til sitt hellige landemerke, til det berg hans høire hånd hadde vunnet.
| ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند. | 55 |
Og han drev hedningene ut for deres åsyn og lot deres land tilfalle dem som arvedel og lot Israels stammer bo i deres telter.
| اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند. | 56 |
Men de fristet Gud, den Høieste, og var gjenstridige mot ham, og de aktet ikke på hans vidnesbyrd.
| مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند. | 57 |
De vek av og var troløse, som deres fedre, de vendte om, likesom en bue som svikter.
| بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند. | 58 |
Og de vakte hans harme med sine offerhauger og gjorde ham nidkjær med sine utskårne billeder.
| وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد. | 59 |
Gud hørte det og blev vred, og han blev såre kjed av Israel.
| خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد | 60 |
Og han forlot sin bolig i Silo, det telt han hadde opslått blandt menneskene.
| و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد. | 61 |
Og han overgav sin styrke til fangenskap og sin herlighet i fiendens hånd.
| بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد. | 62 |
Og han overgav sitt folk til sverdet og harmedes på sin arv.
| جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند. | 63 |
Ild fortærte dets unge menn, og dets jomfruer fikk ingen brudesang.
| کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند. | 64 |
Dets prester falt for sverdet, og dets enker holdt ikke klagemål.
| سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست. | 65 |
Da våknet Herren som en sovende, som en helt som jubler av vin.
| دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت. | 66 |
Og han slo sine motstandere tilbake, påførte dem en evig skam.
| او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود | 67 |
Og han forkastet Josefs telt og utvalgte ikke Efra'ims stamme,
| اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید. | 68 |
men han utvalgte Juda stamme, Sions berg som han elsket.
| در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود. | 69 |
Og han bygget sin helligdom lik høie fjell, lik jorden, som han har grunnfestet for evig tid.
| سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید. | 70 |
Og han utvalgte David, sin tjener, og tok ham fra fårehegnene;
| او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود. | 71 |
fra de melkende får som han gikk bakefter, hentet han ham til å vokte Jakob, sitt folk, og Israel, sin arv.
| داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد. | 72 |
Og han voktet dem efter sitt hjertes opriktighet og ledet dem med sin forstandige hånd.
