مزامیر 78

1 قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.

(아삽의 마스길) 내 백성이여, 내 교훈을 들으며 내 입의 말에 귀를 기울일지어다

2 زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.

내가 입을 열고 비유를 베풀어서 옛 비밀한 말을 발표하리니

3 می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.

이는 우리가 들은 바요 아는 바요 우리 열조가 우리에게 전한 바라

4 اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.

우리가 이를 그 자손에게 숨기지 아니하고 여호와의 영예와 그 능력과 기이한 사적을 후대에 전하리로다

5 خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند

여호와께서 증거를 야곱에게 세우시며 법도를 이스라엘에게 정하시고 우리 열조에게 명하사 저희 자손에게 알게 하라 하셨으니

6 و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.

이는 저희로 후대 곧 후생 자손에게 이를 알게 하고 그들은 일어나 그 자손에게 일러서

7 به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.

저희로 그 소망을 하나님께 두며 하나님의 행사를 잊지 아니하고 오직 그 계명을 지켜서

8 در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

그 열조 곧 완고하고 패역하여 그 마음이 정직하지 못하며 그 심령은 하나님께 충성치 아니한 세대와 같지 않게 하려 하심이로다

9 افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

에브라임 자손은 병기를 갖추며 활을 가졌으나 전쟁의 날에 물러갔도다

10 آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.

저희가 하나님의 언약을 지키지 아니하고 그 율법 준행하기를 거절하며

11 کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،

여호와의 행하신 것과 저희에게 보이신 기사를 잊었도다

12 کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.

옛적에 하나님이 애굽 땅 소안 들에서 기이한 일을 저희 열조의 목전에서 행하셨으되

13 خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.

저가 바다를 갈라 물을 무더기 같이 서게 하시고 저희로 지나게 하셨으며

14 بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!

낮에는 구름으로 온 밤에는 화광으로 인도하셨으며

15 در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.

광야에서 반석을 쪼개시고 깊은 수원에서 나는 것 같이 저희에게 물을 흡족히 마시우셨으며

16 بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

또 반석에서 시내를 내사 물이 강 같이 흐르게 하셨으나

17 ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.

저희는 계속하여 하나님께 범죄하여 황야에서 지존자를 배반하였도다

18 آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.

저희가 저희 탐욕대로 식물을 구하여 그 심중에 하나님을 시험하였으며

19 حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟

그 뿐 아니라 하나님을 대적하여 말하기를 하나님이 광야에서 능히 식탁을 준비하시랴

20 درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»

저가 반석을 쳐서 물을 내시매 시내가 넘쳤거니와 또 능히 떡을 주시며 그 백성을 위하여 고기를 예비하시랴 하였도다

21 خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،

그러므로 여호와께서 듣고 노하심이여 야곱을 향하여 노가 맹렬하며 이스라엘을 향하여 노가 올랐으니

22 زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.

이는 하나님을 믿지 아니하며 그 구원을 의지하지 아니한 연고로다

23 با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود

그러나 저가 오히려 위의 궁창을 명하시며 하늘 문을 여시고

24 و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.

저희에게 만나를 비같이 내려 먹이시며 하늘 양식으로 주셨나니

25 بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.

사람이 권세 있는 자의 떡을 먹음이여 하나님이 식물을 충족히 주셨도다

26 سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

저가 동풍으로 하늘에서 일게 하시며 그 권능으로 남풍을 인도하시고

27 تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.

저희에게 고기를 티끌같이 내리시니 곧 바다 모래 같은 나는 새라

28 پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.

그 진중에 떨어지게 하사 그 거처에 둘리셨도다

29 پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.

저희가 먹고 배불렀나니 하나님이 저희 소욕대로 주셨도다

30 اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،

저희가 그 욕심에서 떠나지 아니하고 저희 식물이 아직 그 입에 있을 때에

31 غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.

하나님이 저희를 대하여 노를 발하사 저희 중 살진 자를 죽이시며 이스라엘의 청년을 쳐 엎드러뜨리셨도다

32 با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.

그럴지라도 저희가 오히려 범죄하여 그의 기사를 믿지 아니하였으므로

33 بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

하나님이 저희 날을 헛되이 보내게 하시며 저희 해를 두렵게 지내게 하셨도다

34 هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند

하나님이 저희를 죽이실 때에 저희가 그에게 구하며 돌이켜 하나님을 간절히 찾았고

35 و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.

하나님이 저희의 반석이시요 지존하신 하나님이 저희 구속자이심을 기억하였도다

36 اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

그러나 저희가 입으로 그에게 아첨하며 자기 혀로 그에게 거짓을 말하였으니

37 دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

이는 하나님께 향하는 저희 마음이 정함이 없으며 그의 언약에 성실치 아니하였음이로다

38 اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،

오직 하나님은 자비하심으로 죄악을 사하사 멸하지 아니하시고 그 진노를 여러번 돌이키시며 그 분을 다 발하지 아니하셨으니

39 زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.

저희는 육체 뿐이라 가고 다시 오지 못하는 바람임을 기억하셨음이로다

40 بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.

저희가 광야에서 그를 반항하며 사막에서 그를 슬프시게 함이 몇번인고

41 بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

저희가 돌이켜 하나님을 재삼 시험하며 이스라엘의 거룩한 자를 격동하였도다

42 قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.

저희가 그의 권능을 기억지 아니하며 대적에게서 구속하신 날도 생각지 아니하였도다

43 بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.

그 때에 하나님이 애굽에서 그 징조를, 소안 들에서 그 기사를 나타내사

44 در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.

저희의 강과 시내를 피로 변하여 저희로 마실수 없게 하시며

45 انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.

파리 떼를 저희 중에 보내어 물게 하시고 개구리를 보내어 해하게 하셨으며

46 محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.

저희의 토산물을 황충에게 주시며 저희의 수고한 것을 메뚜기에게 주셨으며

47 تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.

저희 포도나무를 우박으로, 저희 뽕나무를 서리로 죽이셨으며

48 رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.

저희 가축을 우박에, 저희 양떼를 번갯불에 붙이셨으며

49 او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.

그 맹렬한 노와 분과 분노와 고난 곧 벌하는 사자들을 저희에게 내려 보내셨으며

50 او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.

그 노를 위하여 치도하사 저희 혼의 사망을 면케 아니하시고 저희 생명을 염병에 붙이셨으며

51 همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.

애굽에서 모든 장자 곧 함의 장막에 있는 그 기력의 시작을 치셨으나

52 آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.

자기 백성을 양 같이 인도하여 내시고 광야에서 양떼같이 지도하셨도다

53 ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.

저희를 안전히 인도하시니 저희는 두려움이 없었으나 저희 원수는 바다에 엄몰되었도다

54 سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.

저희를 그 성소의 지경 곧 그의 오른손이 취하신 산으로 인도하시고

55 ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.

또 열방을 저희 앞에서 쫓아 내시며 줄로 저희 기업을 분배하시고 이스라엘 지파로 그 장막에 거하게 하셨도다

56 اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.

그럴지라도 저희가 지존하신 하나님을 시험하며 반항하여 그 증거를 지키지 아니하며

57 مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.

저희 열조같이 배반하고 궤사를 행하여 속이는 활 같이 빗가서

58 بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.

자기 산당으로 그 노를 격동하며 저희 조각한 우상으로 그를 진노케 하였으매

59 وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.

하나님이 들으시고 분내어 이스라엘을 크게 미워하사

60 خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد

실로의 성막 곧 인간에 세우신 장막을 떠나시고

61 و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.

그 능력된 자를 포로에 붙이시며 자기 영광을 대적의 손에 붙이시고

62 بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.

그 백성을 또 칼에 붙이사 그의 기업에게 분내셨으니

63 جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.

저희 청년은 불에 살라지고 저희 처녀에게는 혼인 노래가 없으며

64 کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.

저희 제사장들은 칼에 엎드러지고 저희 과부들은 애곡하지 못하였도다

65 سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.

때에 주께서 자다가 깬 자 같이 포도주로 인하여 외치는 용사 같이 일어나사

66 دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.

그 대적들을 쳐 물리쳐서 길이 욕되게 하시고

67 او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود

또 요셉의 장막을 싫어 버리시며 에브라임 지파를 택하지 아니하시고

68 اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.

오직 유다 지파와 그 사랑하시는 시온산을 택하시고

69 در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.

그 성소를 산의 높음 같이, 영원히 두신 땅 같이 지으셨으며

70 سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.

또 그 종 다윗을 택하시되 양의 우리에서 취하시며

71 او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.

젖 양을 지키는 중에서 저희를 이끄사 그 백성인 야곱 그 기업인 이스라엘을 기르게 하셨더니

72 داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.

이에 저가 그 마음의 성실함으로 기르고 그 손의 공교함으로 지도하였도다