مزامیر 78

1 قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.

משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי-פי

2 زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.

אפתחה במשל פי אביעה חידות מני-קדם

3 می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.

אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו-לנו

4 اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.

לא נכחד מבניהם-- לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאתיו אשר עשה

5 خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند

ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את-אבותינו-- להודיעם לבניהם

6 و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.

למען ידעו דור אחרון--בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם

7 به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.

וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי-אל ומצותיו ינצרו

8 در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

ולא יהיו כאבותם-- דור סורר ומרה דור לא-הכין לבו ולא-נאמנה את-אל רוחו

9 افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

בני-אפרים נושקי רומי-קשת הפכו ביום קרב

10 آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.

לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת

11 کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،

וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם

12 کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.

נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה-צען

13 خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.

בקע ים ויעבירם ויצב-מים כמו-נד

14 بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!

וינחם בענן יומם וכל-הלילה באור אש

15 در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.

יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה

16 بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים

17 ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.

ויוסיפו עוד לחטא-לו-- למרות עליון בציה

18 آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.

וינסו-אל בלבבם-- לשאל-אכל לנפשם

19 حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟

וידברו באלהים אמרו היוכל אל--לערך שלחן במדבר

20 درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»

הן הכה-צור ויזובו מים-- ונחלים ישטפו הגם-לחם יוכל תת אם-יכין שאר לעמו

21 خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،

לכן שמע יהוה-- ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם-אף עלה בישראל

22 زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.

כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו

23 با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود

ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח

24 و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.

וימטר עליהם מן לאכל ודגן-שמים נתן למו

25 بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.

לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע

26 سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן

27 تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.

וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף

28 پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.

ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו

29 پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.

ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם

30 اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،

לא-זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם

31 غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.

ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע

32 با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.

בכל-זאת חטאו-עוד ולא-האמינו בנפלאותיו

33 بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

ויכל-בהבל ימיהם ושנותם בבהלה

34 هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند

אם-הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו-אל

35 و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.

ויזכרו כי-אלהים צורם ואל עליון גאלם

36 اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו-לו

37 دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

ולבם לא-נכון עמו ולא נאמנו בבריתו

38 اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،

והוא רחום יכפר עון-- ולא-ישחית והרבה להשיב אפו ולא-יעיר כל-חמתו

39 زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.

ויזכר כי-בשר המה רוח הולך ולא ישוב

40 بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.

כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון

41 بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו

42 قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.

לא-זכרו את-ידו יום אשר-פדם מני-צר

43 بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.

אשר-שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה-צען

44 در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.

ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל-ישתיון

45 انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.

ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם

46 محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.

ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה

47 تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.

יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל

48 رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.

ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים

49 او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.

ישלח-בם חרון אפו--עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים

50 او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.

יפלס נתיב לאפו לא-חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר

51 همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.

ויך כל-בכור במצרים ראשית אונים באהלי-חם

52 آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.

ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר

53 ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.

וינחם לבטח ולא פחדו ואת-אויביהם כסה הים

54 سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.

ויביאם אל-גבול קדשו הר-זה קנתה ימינו

55 ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.

ויגרש מפניהם גוים-- ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל

56 اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.

וינסו וימרו את-אלהים עליון ועדותיו לא שמרו

57 مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.

ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה

58 بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.

ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו

59 وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.

שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל

60 خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد

ויטש משכן שלו אהל שכן באדם

61 و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.

ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד-צר

62 بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.

ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר

63 جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.

בחוריו אכלה-אש ובתולתיו לא הוללו

64 کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.

כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה

65 سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.

ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין

66 دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.

ויך-צריו אחור חרפת עולם נתן למו

67 او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود

וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר

68 اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.

ויבחר את-שבט יהודה את-הר ציון אשר אהב

69 در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.

ויבן כמו-רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם

70 سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.

ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן

71 او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.

מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו

72 داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.

וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם