مزامیر 78
| قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید. | 1 |
Ein Lehrgedicht, von Asaph. - Mein Volk! Hab acht auf meine Lehre! Zu meines Mundes Reden neiget euer Ohr!
| زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم. | 2 |
Ich öffne meinen Mund zu einem Spruch. Ich künd Gesänge aus der Vorzeit Tagen,
| می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم. | 3 |
die wir vernommen und jetzt wissen, die unsre Väter uns erzählt.
| اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است. | 4 |
Wir, ihre Kinder, wollen über sie nicht schweigen. Wir wollen künftigem Geschlecht des Herren Ruhmestaten künden und seine Macht und Wunder, die er tat.
| خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند | 5 |
Zum Brauch hat er's in Jakob eingesetzt, zur heiligen Pflicht in Israel gemacht. Denn unsern Vätern hat er anbefohlen, sie ihren Kindern kundzutun,
| و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد. | 6 |
auf daß ein späteres Geschlecht sie kenne, die Enkel, die geboren würden, sie ihren Kindern wiederum verkünden.
| به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند. | 7 |
Sie sollten Gott vertrauen und nicht vergessen Gottes Taten und seine Vorschriften befolgen
| در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند. | 8 |
und nicht, wie ihre Väter, werden ein widerspenstig, trotziges Geschlecht, solch ein Geschlecht von wankendem Gemüt und ungetreuem Herzen gegen Gott.
| افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند. | 9 |
Ganz unvernünftige Söhne, voller Trug, das Leben werfen sie hinweg und wenden sich am Trübsalstage ab;
| آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند. | 10 |
sie halten Gottes Bündnis nicht und wollen nicht nach seiner Lehre wandeln.
| کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند، | 11 |
Und sie vergessen seine Werke gänzlich und seine Wunder, die er ihnen zeigt.
| کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود. | 12 |
Vor ihren Vätern tat er Unvergleichliches, im Land Ägypten, im Gefild von Tanis.
| خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند. | 13 |
Er spaltete das Meer und führte sie hindurch und ließ das Wasser dammgleich stehen.
| بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش! | 14 |
Er leitete bei Tag sie mit der Wolke, die ganze Nacht mit Feuerschein,
| در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد. | 15 |
und ließ die Felsen in der Wüste sprudeln und tränkte sie in Fülle wie mit Fluten.
| بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت! | 16 |
Aus Steinen ließ er Bäche quellen, wie Ströme Wasser sprudeln.
| ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند. | 17 |
Allein sie sündigten noch weiter gegen ihn und widersetzten sich dem Höchsten in der Wüste.
| آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند. | 18 |
Und sie versuchten Gott in ihrem Herzen, für ihre Gelüste Speise heischend.
| حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟ | 19 |
Sie sprachen gegen Gott und fragten: "Vermag es Gott, selbst in der Wüste einen Tisch zu decken?
| درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟» | 20 |
Den Felsen schlug er zwar; das Wasser floß, die Bäche strömten. Vermag er aber Brot zu geben und seinem Volke Fleisch zu spenden?"
| خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید، | 21 |
Der Herr vernahm's und wurde zornig; ein Feuer loderte in Jakob auf; ein Zorn erhob sich gegen Israel,
| زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد. | 22 |
weil sie an Gott nicht glaubten und nicht auf seine Hilfe bauten.
| با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود | 23 |
Doch er gebot den Wolken oben und tat des Himmels Pforten auf,
| و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند. | 24 |
hernieder ließ er Manna auf sie regnen, um sie zu speisen, schenkte ihnen Himmelsbrot.
| بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود. | 25 |
Das Brot der Engel konnte jeder essen; er sandte ihnen Kost in Fülle.
| سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد | 26 |
Er ließ den Morgenwind am Himmel wehen; den Südwind führte er durch seine Macht herbei.
| تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند. | 27 |
Dann ließ er Fleisch wie Staub auf sie herniederregnen, wie Meeressand Geflügel.
| پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند. | 28 |
Er ließ es in ihr Lager fallen, um seine Wohnstatt ringsumher.
| پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد. | 29 |
Sie aßen, wurden übersatt; was sie gewünscht, verlieh er ihnen.
| اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود، | 30 |
Noch war nicht ihre Lust gestillt, noch war die Kost in ihrem Munde,
| غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت. | 31 |
als Gottes Zorn sich gegen sie erhob, die Feisten unter ihnen würgte, die junge Mannschaft Israels zu Boden streckte.
| با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند. | 32 |
Bei all dem sündigten sie weiter und glaubten nicht an seine Wunderkräfte.
| بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند. | 33 |
Da ließ er ihre Tage zwecklos schwinden und ihre Jahre in Enttäuschung.
| هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند | 34 |
Zwar fragten sie nach ihm, wenn er sie würgte, verlangten wiederum nach Gott,
| و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است. | 35 |
wohl eingedenk, daß Gott ihr Hort, der höchste Gott ihr Retter sei.
| اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند. | 36 |
Allein sie täuschten ihn mit ihrem Munde, belogen ihn mit ihrer Zunge.
| دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند. | 37 |
Ihr Herz war unaufrichtig gegen ihn; mit seinem Bunde meinten sie's nicht ehrlich.
| اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید، | 38 |
Doch er, erbarmungsvoll, vergab die Schuld, vertilgte nicht; oft hielt er seinen Zorn zurück und ließ nicht seinen Grimm austoben,
| زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست. | 39 |
wohl eingedenk, daß sie nur Fleisch, ein Windhauch, der verschwindet ohne Wiederkehr.
| بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند. | 40 |
Wie oft erzürnten sie ihn in der Wüste und reizten ihn im Steppenland,
| بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند. | 41 |
versuchten immer wieder Gott, erbitterten die Heiligen Israels,
| قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند. | 42 |
gedachten nimmer seiner Macht, des Tages, da er vor dem Feinde sie gerettet,
| بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند. | 43 |
wie er vor den Ägyptern seine Zeichen tat, an dem Gefild von Tanis seine Wunder:
| در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند. | 44 |
In Blut verwandelte er ihre Ströme; untrinkbar ward ihr fließend Wasser.
| انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد. | 45 |
Er sandte Ungeziefer unter sie, das sie verzehrte, und Frösche ihnen zum Verderben.
| محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد. | 46 |
Der Raupe gab er ihre Früchte preis und ihre Arbeit der Heuschrecke.
| تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد. | 47 |
Er schlug mit Hagel ihren Weinstock und ihren Maulbeerbaum durch Reif.
| رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد. | 48 |
Er gab ihr Vieh dem Hagel preis, den Blitzen ihre Herden.
| او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد. | 49 |
Er ließ die Hitze seines Zornes auf sie los, nur Grimm und Wut und Angst, von Unglücksboten eine Schar.
| او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت. | 50 |
So ließ er seinem Zorne freien Lauf, verschonte ihre Seele mit dem Tode nicht. Er gab der Pest ihr Leben preis,
| همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت. | 51 |
und in Ägypten schlug er alle Erstgeburt, die Jugendblüte in den Zelten Chams.
| آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد. | 52 |
Er führte, Schäflein gleich, sein Volk heraus und lenkte sie wie in der Steppe eine Herde.
| ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند. | 53 |
Er leitete sie sicher, daß sie nichts zu fürchten hatten; das Meer bedeckte ihre Feinde.
| سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود. | 54 |
Er brachte sie zu seinem heiligen Gebiete, zu jenem Berg, den seine Rechte sich erworben,
| ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند. | 55 |
vertrieb vor ihnen weg die Heiden, verloste sie als erblichen Besitz und ließ die Stämme Israels in ihren Zelten wohnen.
| اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند. | 56 |
Und doch versuchten sie und reizten Gott, den Höchsten, und hielten nimmer seine Satzungen.
| مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند. | 57 |
Wie ihre Väter wichen sie und fielen ab; sie wurden wie ein schlaffer Bogen.
| بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند. | 58 |
Sie reizten ihn zum Zorn durch ihre Höhen, zur Eifersucht durch ihre Götzenbilder.
| وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد. | 59 |
Gott hörte dies und wurde zornig, und Israel verwarf er völlig,
| خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد | 60 |
verließ zu Silo seinen Sitz, das Zelt, in dein er unter Menschen wohnte;
| و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد. | 61 |
gab seine Ehre in Gefangenschaft und seine Zier in Feindeshand
| بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد. | 62 |
und gab sein Volk dem Schwerte preis, entrüstet über dies sein Eigentum.
| جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند. | 63 |
Die jungen Männer fraß das Feuer, und seine Jungfraun durften keine Totenklage halten.
| کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند. | 64 |
Hinfielen seine Priester durch das Schwert, und seine Witwen weinten nicht dazu.
| سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست. | 65 |
Doch wie vom Schlaf erwachte da der Herr, gleichwie ein Held vom Weine jauchzend.
| دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت. | 66 |
Im Rücken schlug er seine Feinde, belegte sie mit ewigem Schimpf.
| او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود | 67 |
Doch er verschmähte Josephs Zelt; den Stamm von Ephraim erkor er nicht.
| اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید. | 68 |
Vielmehr erkor er Judas Stamm, den Sionsberg, der ihm so lieb.
| در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود. | 69 |
Er baute Himmelshöhen gleich sein Heiligtum und gleich der Erde, die er ewig gründete.
| سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید. | 70 |
Und er erkor sich David, seinen Knecht, entriß ihn seiner Herde Hürden.
| او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود. | 71 |
Vom Milchvieh nahm er ihn hinweg, sein Volk zu weiden in Jakob, in Israel die ewig Seinen.
| داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد. | 72 |
Mit frommem Sinne weidete er sie und führte sie mit kluger Hand.
