< مزامیر 78 >

قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید. 1
Maskil (cantique) d'Asaph. Écoute ma loi, ô mon peuple! Prêtez l'oreille aux paroles de ma bouche.
زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم. 2
J'ouvrirai ma bouche pour prononcer des discours sententieux; je publierai les secrets des temps anciens,
می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم. 3
Que nous avons entendus et connus, et que nos pères nous ont racontés.
اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است. 4
Nous ne les cacherons point à leurs enfants; nous raconterons à la race future les louanges de l'Éternel, et sa force, et les merveilles qu'il a faites.
خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند 5
Il établit un témoignage en Jacob; il mit en Israël une loi, qu'il ordonna à nos pères de faire connaître à leurs enfants;
و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد. 6
Afin que la génération suivante, les enfants à venir, la connussent, et qu'en grandissant ils la racontassent à leurs enfants;
به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند. 7
Qu'ils missent en Dieu leur confiance, qu'ils n'oubliassent pas les œuvres de Dieu, et qu'ils gardassent ses commandements;
در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند. 8
Et qu'ils ne fussent pas, comme leurs pères, une génération rebelle et indocile, génération qui ne disposa point son cœur, et dont l'esprit ne fut pas fidèle à Dieu.
افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند. 9
Les fils d'Éphraïm, armés et tirant de l'arc, ont tourné le dos au jour du combat.
آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند. 10
Ils n'ont point gardé l'alliance de Dieu, et n'ont pas voulu marcher dans sa loi.
کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند، 11
Ils ont mis en oubli ses exploits, et ses merveilles qu'il leur avait fait voir.
کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود. 12
Il fit des prodiges devant leurs pères, au pays d'Égypte, aux champs de Tsoan.
خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند. 13
Il fendit la mer et les fit passer; il dressa les eaux comme en un monceau;
بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش! 14
Et il les conduisit, le jour par la nuée, et toute la nuit par la clarté du feu.
در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد. 15
Il fendit les rochers au désert, et les abreuva comme à flots abondants.
بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت! 16
De la pierre il fit sortir des ruisseaux; il fit descendre les eaux comme des rivières.
ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند. 17
Mais ils continuèrent à pécher contre lui, se rebellant contre le Très-Haut dans le désert.
آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند. 18
Ils tentèrent Dieu dans leur cœur, demandant des mets selon leur désir.
حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟ 19
Ils parlèrent contre Dieu et dirent: Dieu pourrait-il dresser une table au désert?
درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟» 20
Voici, il a frappé la roche, et des eaux ont coulé, et des torrents se sont répandus: pourra-t-il bien donner du pain, préparer de la chair à son peuple?
خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید، 21
Aussi l'Éternel l'entendit et s'indigna; un feu s'alluma contre Jacob, et la colère s'éleva contre Israël;
زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد. 22
Parce qu'ils n'avaient pas cru en Dieu, et ne s'étaient pas confiés en son salut.
با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود 23
Alors il commanda aux nuées en haut, et ouvrit les portes des cieux.
و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند. 24
Il fit pleuvoir sur eux la manne pour nourriture, et leur donna le froment des cieux.
بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود. 25
Chacun mangea le pain des puissants; il leur envoya des vivres à souhait.
سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد 26
Il fit lever le vent d'orient dans les cieux, et amena par sa force le vent du midi.
تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند. 27
Il fit pleuvoir sur eux de la chair comme de la poussière, et des oiseaux ailés, comme le sable des mers.
پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند. 28
Il les fit tomber au milieu de leur camp, et tout autour de leurs tentes.
پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد. 29
Ils mangèrent et furent abondamment repus; il leur accorda ce qu'ils désiraient.
اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود، 30
Ils n'en avaient pas perdu l'envie, les mets étaient encore dans leur bouche,
غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت. 31
Que la colère de Dieu monta contre eux, qu'il tua leurs hommes forts, et abattit l'élite d'Israël.
با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند. 32
Et pourtant ils péchèrent encore, et ne crurent point à ses merveilles.
بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند. 33
Il consuma leurs jours par un souffle, et leurs années par un effroi soudain.
هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند 34
Quand il les tuait, ils s'enquéraient de lui, et se remettaient à chercher Dieu.
و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است. 35
Ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, et le Dieu Très-Haut leur rédempteur.
اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند. 36
Mais ils faisaient beau semblant de leur bouche, et de leur langue ils lui mentaient.
دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند. 37
Leur cœur n'était pas droit envers lui, et ils n'étaient pas fidèles à son alliance.
اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید، 38
Mais lui, miséricordieux, pardonnait le crime et ne les détruisait pas; souvent il revint de sa colère, et n'éveilla pas toute sa fureur.
زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست. 39
Et il se souvint qu'ils n'étaient que chair, un vent qui passe et ne revient pas.
بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند. 40
Que de fois ils se rebellèrent contre lui au désert, et le contristèrent dans la solitude!
بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند. 41
Ils recommencèrent à tenter Dieu et à provoquer le Saint d'Israël;
قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند. 42
Ils ne se souvinrent plus de sa main, du jour où il les délivra de l'oppresseur,
بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند. 43
Lorsqu'il manifesta ses prodiges en Égypte, et ses miracles dans les champs de Tsoan;
در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند. 44
Qu'il changea leurs fleuves en sang, et ils n'en burent plus les ondes;
انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد. 45
Qu'il envoya contre eux des insectes pour les dévorer et des grenouilles pour les infester;
محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد. 46
Qu'il livra leur récolte aux vermisseaux, et leur travail aux sauterelles;
تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد. 47
Qu'il tua leurs vignes par la grêle, et leurs sycomores par les frimas;
رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد. 48
Qu'il livra leur bétail à la grêle, et leurs troupeaux à la foudre;
او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد. 49
Qu'il envoya contre eux l'ardeur de son courroux, l'indignation, la colère, la détresse, déchaînant les messagers de malheur.
او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت. 50
Il donna carrière à sa colère, et ne préserva point leur âme de la mort; il livra leur vie à la mortalité.
همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت. 51
Il frappa dans l'Égypte tous les premiers-nés, les prémices de la force dans les tentes de Cham.
آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد. 52
Il fit partir son peuple comme des brebis, et les conduisit par le désert comme un troupeau.
ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند. 53
Il les mena en sûreté et sans crainte; mais la mer couvrit leurs ennemis.
سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود. 54
Il les fit parvenir dans ses frontières saintes, à la montagne que sa droite a conquise.
ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند. 55
Il chassa devant eux des nations; il les leur fit échoir en portions d'héritage, et logea les tribus d'Israël dans leurs tentes.
اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند. 56
Mais ils tentèrent et irritèrent le Dieu Très-Haut, et ne gardèrent point ses témoignages.
مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند. 57
Ils reculèrent et furent infidèles comme leurs pères; ils tournèrent comme un arc qui trompe.
بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند. 58
Ils le provoquèrent par leurs hauts lieux, et l'émurent à jalousie par leurs idoles.
وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد. 59
Dieu l'entendit et s'indigna; il prit Israël en aversion.
خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد 60
Il abandonna la demeure de Silo, la tente qu'il avait dressée parmi les hommes.
و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد. 61
Il livra sa gloire à la captivité, et sa majesté aux mains de l'ennemi.
بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد. 62
Il abandonna son peuple à l'épée, et s'indigna contre son héritage.
جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند. 63
Le feu dévora ses jeunes hommes, et ses vierges ne furent point chantées.
کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند. 64
Ses sacrificateurs tombèrent par l'épée, et ses veuves ne pleurèrent pas.
سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست. 65
Alors le Seigneur s'éveilla comme un homme qui dort, comme un guerrier à qui le vin fait jeter des cris.
دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت. 66
Il refoula ses adversaires; il les chargea d'un opprobre éternel.
او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود 67
Mais il rejeta la tente de Joseph, et ne choisit pas la tribu d'Éphraïm.
اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید. 68
Il choisit la tribu de Juda, la montagne de Sion qu'il aime.
در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود. 69
Il bâtit son sanctuaire comme les lieux très hauts, comme la terre qu'il a fondée pour toujours.
سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید. 70
Il choisit David son serviteur, et le prit des parcs des brebis.
او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود. 71
Il l'amena d'auprès de celles qui allaitent, pour paître Jacob, son peuple, et Israël, son héritage.
داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد. 72
Alors David les fit paître suivant l'intégrité de son cœur, et les conduisit par la sagesse de ses mains.

< مزامیر 78 >