مزامیر 78
| قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید. | 1 |
Cantique d’Asaph. Mon peuple, écoute mes instructions! Prêtez l’oreille aux paroles de ma bouche!
| زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم. | 2 |
J’ouvre la bouche par des sentences, Je publie la sagesse des temps anciens.
| می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم. | 3 |
Ce que nous avons entendu, ce que nous savons, Ce que nos pères nous ont raconté,
| اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است. | 4 |
Nous ne le cacherons point à leurs enfants; Nous dirons à la génération future les louanges de l’Éternel, Et sa puissance, et les prodiges qu’il a opérés.
| خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند | 5 |
Il a établi un témoignage en Jacob, Il a mis une loi en Israël, Et il a ordonné à nos pères de l’enseigner à leurs enfants,
| و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد. | 6 |
Pour qu’elle fût connue de la génération future, Des enfants qui naîtraient, Et que, devenus grands, ils en parlassent à leurs enfants,
| به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند. | 7 |
Afin qu’ils missent en Dieu leur confiance, Qu’ils n’oubliassent pas les œuvres de Dieu, Et qu’ils observassent ses commandements,
| در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند. | 8 |
Afin qu’ils ne fussent pas, comme leurs pères, Une race indocile et rebelle, Une race dont le cœur n’était pas ferme, Et dont l’esprit n’était pas fidèle à Dieu.
| افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند. | 9 |
Les fils d’Éphraïm, armés et tirant de l’arc, Tournèrent le dos le jour du combat.
| آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند. | 10 |
Ils ne gardèrent point l’alliance de Dieu, Et ils refusèrent de marcher selon sa loi.
| کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند، | 11 |
Ils mirent en oubli ses œuvres, Ses merveilles qu’il leur avait fait voir.
| کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود. | 12 |
Devant leurs pères il avait fait des prodiges, Au pays d’Égypte, dans les campagnes de Tsoan.
| خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند. | 13 |
Il fendit la mer et leur ouvrit un passage, Il fit dresser les eaux comme une muraille.
| بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش! | 14 |
Il les conduisit le jour par la nuée, Et toute la nuit par un feu éclatant.
| در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد. | 15 |
Il fendit des rochers dans le désert, Et il donna à boire comme des flots abondants;
| بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت! | 16 |
Du rocher il fit jaillir des sources, Et couler des eaux comme des fleuves.
| ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند. | 17 |
Mais ils continuèrent à pécher contre lui, A se révolter contre le Très-Haut dans le désert.
| آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند. | 18 |
Ils tentèrent Dieu dans leur cœur, En demandant de la nourriture selon leur désir.
| حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟ | 19 |
Ils parlèrent contre Dieu, Ils dirent: Dieu pourrait-il Dresser une table dans le désert?
| درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟» | 20 |
Voici, il a frappé le rocher, et des eaux ont coulé, Et des torrents se sont répandus; Pourra-t-il aussi donner du pain, Ou fournir de la viande à son peuple?
| خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید، | 21 |
L’Éternel entendit, et il fut irrité; Un feu s’alluma contre Jacob, Et la colère s’éleva contre Israël,
| زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد. | 22 |
Parce qu’ils ne crurent pas en Dieu, Parce qu’ils n’eurent pas confiance dans son secours.
| با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود | 23 |
Il commanda aux nuages d’en haut, Et il ouvrit les portes des cieux;
| و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند. | 24 |
Il fit pleuvoir sur eux la manne pour nourriture, Il leur donna le blé du ciel.
| بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود. | 25 |
Ils mangèrent tous le pain des grands, Il leur envoya de la nourriture à satiété.
| سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد | 26 |
Il fit souffler dans les cieux le vent d’orient, Et il amena par sa puissance le vent du midi;
| تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند. | 27 |
Il fit pleuvoir sur eux la viande comme de la poussière, Et comme le sable des mers les oiseaux ailés;
| پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند. | 28 |
Il les fit tomber au milieu de leur camp, Tout autour de leurs demeures.
| پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد. | 29 |
Ils mangèrent et se rassasièrent abondamment: Dieu leur donna ce qu’ils avaient désiré.
| اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود، | 30 |
Ils n’avaient pas satisfait leur désir, Ils avaient encore leur nourriture dans la bouche,
| غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت. | 31 |
Lorsque la colère de Dieu s’éleva contre eux; Il frappa de mort les plus vigoureux, Il abattit les jeunes hommes d’Israël.
| با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند. | 32 |
Malgré tout cela, ils continuèrent à pécher, Et ne crurent point à ses prodiges.
| بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند. | 33 |
Il consuma leurs jours par la vanité, Et leurs années par une fin soudaine.
| هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند | 34 |
Quand il les frappait de mort, ils le cherchaient, Ils revenaient et se tournaient vers Dieu;
| و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است. | 35 |
Ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, Que le Dieu Très-Haut était leur libérateur.
| اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند. | 36 |
Mais ils le trompaient de la bouche, Et ils lui mentaient de la langue;
| دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند. | 37 |
Leur cœur n’était pas ferme envers lui, Et ils n’étaient pas fidèles à son alliance.
| اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید، | 38 |
Toutefois, dans sa miséricorde, il pardonne l’iniquité et ne détruit pas; Il retient souvent sa colère et ne se livre pas à toute sa fureur.
| زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست. | 39 |
Il se souvint qu’ils n’étaient que chair, Un souffle qui s’en va et ne revient pas.
| بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند. | 40 |
Que de fois ils se révoltèrent contre lui dans le désert! Que de fois ils l’irritèrent dans la solitude!
| بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند. | 41 |
Ils ne cessèrent de tenter Dieu, Et de provoquer le Saint d’Israël.
| قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند. | 42 |
Ils ne se souvinrent pas de sa puissance, Du jour où il les délivra de l’ennemi,
| بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند. | 43 |
Des miracles qu’il accomplit en Égypte, Et de ses prodiges dans les campagnes de Tsoan.
| در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند. | 44 |
Il changea leurs fleuves en sang, Et ils ne purent en boire les eaux.
| انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد. | 45 |
Il envoya contre eux des mouches venimeuses qui les dévorèrent, Et des grenouilles qui les détruisirent.
| محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد. | 46 |
Il livra leurs récoltes aux sauterelles, Le produit de leur travail aux sauterelles.
| تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد. | 47 |
Il fit périr leurs vignes par la grêle, Et leurs sycomores par la gelée.
| رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد. | 48 |
Il abandonna leur bétail à la grêle, Et leurs troupeaux au feu du ciel.
| او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد. | 49 |
Il lança contre eux son ardente colère, La fureur, la rage et la détresse, Une troupe de messagers de malheur.
| او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت. | 50 |
Il donna libre cours à sa colère, Il ne sauva pas leur âme de la mort, Il livra leur vie à la mortalité;
| همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت. | 51 |
Il frappa tous les premiers-nés en Égypte, Les prémices de la force sous les tentes de Cham.
| آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد. | 52 |
Il fit partir son peuple comme des brebis, Il les conduisit comme un troupeau dans le désert.
| ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند. | 53 |
Il les dirigea sûrement, pour qu’ils fussent sans crainte, Et la mer couvrit leurs ennemis.
| سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود. | 54 |
Il les amena vers sa frontière sainte, Vers cette montagne que sa droite a acquise.
| ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند. | 55 |
Il chassa devant eux les nations, Leur distribua le pays en héritage, Et fit habiter dans leurs tentes les tribus d’Israël.
| اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند. | 56 |
Mais ils tentèrent le Dieu Très-Haut et se révoltèrent contre lui, Et ils n’observèrent point ses ordonnances.
| مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند. | 57 |
Ils s’éloignèrent et furent infidèles, comme leurs pères, Ils tournèrent, comme un arc trompeur.
| بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند. | 58 |
Ils l’irritèrent par leurs hauts lieux, Et ils excitèrent sa jalousie par leurs idoles.
| وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد. | 59 |
Dieu entendit, et il fut irrité; Il repoussa fortement Israël.
| خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد | 60 |
Il abandonna la demeure de Silo, La tente où il habitait parmi les hommes;
| و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد. | 61 |
Il livra sa gloire à la captivité, Et sa majesté entre les mains de l’ennemi.
| بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد. | 62 |
Il mit son peuple à la merci du glaive, Et il s’indigna contre son héritage.
| جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند. | 63 |
Le feu dévora ses jeunes hommes, Et ses vierges ne furent pas célébrées;
| کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند. | 64 |
Ses sacrificateurs tombèrent par l’épée, Et ses veuves ne pleurèrent pas.
| سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست. | 65 |
Le Seigneur s’éveilla comme celui qui a dormi, Comme un héros qu’a subjugué le vin.
| دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت. | 66 |
Il frappa ses adversaires en fuite, Il les couvrit d’un opprobre éternel.
| او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود | 67 |
Cependant il rejeta la tente de Joseph, Et il ne choisit point la tribu d’Éphraïm;
| اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید. | 68 |
Il préféra la tribu de Juda, La montagne de Sion qu’il aimait.
| در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود. | 69 |
Et il bâtit son sanctuaire comme les lieux élevés, Comme la terre qu’il a fondée pour toujours.
| سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید. | 70 |
Il choisit David, son serviteur, Et il le tira des bergeries;
| او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود. | 71 |
Il le prit derrière les brebis qui allaitent, Pour lui faire paître Jacob, son peuple, Et Israël, son héritage.
| داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد. | 72 |
Et David les dirigea avec un cœur intègre, Et les conduisit avec des mains intelligentes.
